Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, στην μακραίωνα ιστορία, πολλές φορές είχε την ατυχία οι προκαθήμενοί της να είναι αισθητά κατώτεροι των περιστάσεων.
Σήμερα, στο μεν Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως προΐσταται ένας Τούρκος πολίτης, που ποτέ δεν λέει ότι είναι Έλληνας αλλά πάντοτε γραικός, στην δε Εκκλησία της Ελλάδος ένας Ιεράρχης που, προτάσσει τις πολιτικές του συμπάθειες έναντι των δικαίων του κλήρου, που θεμελιώνονται στην ιστορική, εθνική και πολιτιστική προσφορά της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στηρίζει πολιτικά το  «πνευματικοπαίδι» του, που με «καθαρό μυαλό» υπέγραψε το ολέθριο για την Ελληνική κοινωνία αριστερό του μνημόνιο, αλλάζοντας το ΟΧΙ των Ελλήνων σε ΝΑΙ αριστερής υποταγής στην «φασιστική μπότα των δανειστών». 
Η ιστορία θυμάται τον πολιτικάντη Ιερώνυμο να χαρακτηρίζει ως «βάτα» την τρόικα, (ονοματικά) τον Σόιμπλε, το Δ.Ν.Τ και όσους, όπως η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, δε βοηθούν τον Πρωθυπουργό να ξεπεράσει τα προβλήματά του!
Επίσης, πρέπει να μη φεύγει από τη θύμηση, η πρόσφατη υπονόμευση τού αγώνα των Ελλήνων, για να μην υπογραφεί η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, που ξεπουλά το όνομα της Μακεδονίας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, χωρίς να ντρέπεται τη μνήμη του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη, του Παύλου Μελά, του παπα-Δημήτρη από το Στρέμπενο, του Βαγγέλη Στρεμπενιώτη, του καπετάν Μητρούση Γκογκολάκη και δεκάδων άλλων εθνομαρτύρων για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, σαμποτάρισε τα εθνικά συλλαλητήρια λέγοντας πως, η Εκκλησία δεν συμφωνεί με αυτόν τον τρόπο έκφρασης της λαϊκής θέλησης, για να τα μαζέψει λίγο αργότερα όταν ιεράρχες, που έχουν τσαγανό ορθόδοξου Έλληνα, μπήκαν μπροστάρηδες αυτού του μεγαλειώδους αγώνα. 
Έτσι και τώρα, σε ένα σύστημα διοικήσεως της Εκκλησίας Συνοδικό, ο Αρχιεπίσκοπος διαπραγματευόταν με τον Α. Τσίπρα  μυστικά και κατά παράβαση των όσων προβλέπει το άρθρο 3 του Συντάγματος ερήμην της Ιεραρχίας, λες και είναι Πάπας και, τολμά ο υποκριτής να κατηγορεί τον Κωνσταντινουπόλεως πως επιδιώκει να είναι ο μόνος πρώτος και, όχι ο τιμητικά πρώτος μεταξύ ίσων.
Στήθηκε στο πλευρό του Α. Τσιπρα σαν κολαούζο, άκουσε την απαγγελία της «ιστορικής συμφωνίας», δεν έφερε καμία αντίρρηση, πούλησε τα δικαιώματα της Εκκλησίας ως οργανισμού, ξεπούλησε τα δίκαια των ιερέων, έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τα δικαιώματα των συνταξιούχων του κλήρου, αδιαφόρησε για όσους ιερείς με λευκασμένη την κεφαλή, αδυνατούν πια να ιερουργήσουν,  παρέβλεψε στην «ιστορική συμφωνία» του την ιατροφαρμακευτική  περίθαλψη των ιερέων όλων των βαθμίδων, δεν νοιάστηκε στο ξεπούλημά του ούτε και για την εκπαίδευση του κλήρου, για τους οποίους τάχα νοιάζεται και, αφού έπαιξε, γελοιοποιούμενος στη δύση του βίου του το ρόλο του πολιτικού βαστάζου, την επόμενη ημέρα, σαν το «πνευματικοπαίδι» του,  υπό την κατακραυγή ιερέων και αρχιερέων, έκανε και αυτός την «άγια» κωλοτούμπα, λέγοντας πως έχουμε πρόθεση συμφωνίας και όχι συμφωνία!
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ήταν απλά επίσκοπος Θηβών και άκουσε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να λέει: «Οι καταστάσεις αλλάζουν, δόξα σοι ο Θεός», μόνο εγκεφαλικό που δεν έπαθε, κατηγορώντας τον πως μπλέκεται με την πολιτική και σήμερα, χωρίς ντροπή για τα χρόνια του και για το αρχιεπισκοπικό του αξίωμα, επιτρέπει να τον γελοιοποιούν οι εχθροί της Εκκλησίας. 
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι ή  ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, αυτός ο  πονηρά μετρημένος θηβαίος Ιεράρχης, αποφάσισε ως πολιτικάντης και «πνευματικός πατέρας», να συστρατευθεί στον αγώνα διατήρησης της εξουσίας, που κάνει το «πνευματικοπαίδι» του;