Μην οδύρεσαι για την ήττα, λες και φταιν οι άλλοι
εσύ νόμιζες χρυσό ένα φτηνό μπακίρι.
Εκλογές! Εκλογές στο φως για την ανάδειξη δημοτικών αρχόντων και, «εκλογές» στο σκοτάδι του παρασκήνιου για το διορισμό των υψηλόβαθμων θρησκευτικών υπάλληλων του κράτους.
Στις δημοτικές εκλογές, με τη χαβαλετζίδικη συμμετοχή του κυρίαρχου λαού, εκλέχθηκαν συνδημότες μας που υποστηρίζουν ότι έχουν μεγάλα όνειρα για το αύριο της πόλης.
Πριν την εκλογή, όλοι τους, κερδισμένοι απ’ την εκτίμηση του λαού και χαμένοι από την απαρέσκειά του, ορκίζονται ότι θα αναλώσουν τον εαυτό τους για την προκοπή του τόπου και την ευημερία των συμπολιτών τους.
Μετά την εκλογή και, αφού διαπιστώσουν ότι η ουτοπία του αύριο βραχυκυκλώνεται από τη δυστοπία του σήμερα και, τα όνειρα διαφέρουν παρασάγγας δύο απ’ την πραγματικότητα, ξεφουσκώνει ο αρχικός ενθουσιασμός και η κάθε αποτυχία δικαιολογείτε με το «δεν θα πεθάνουμε κιόλας για το Δήμο»!
Το έργο το έχουν ξαναδεί οι δημότες, έλα όμως που τους αρέσει αυτή η φαρσοκωμωδία των δημοτικών εκλογών, καθώς, η «έκπληξη» του αποτελέσματος τους δίνει «θέματα» για τον πρωινό καφέ τους.
Στις εκλογές με παρασκήνιο για την ανάδειξη των υψηλόβαθμων θρησκευτικών υπάλληλων του κράτους που, ο λαός τους ονομάζει «δεσποτάδες», το μόνο που δεν υπάρχει είναι το στοιχείο της «έκπληξης».
Εκλέγονται αυτοί που, πριν από δυο μήνες τουλάχιστον, έχει κοινοποιηθεί ότι θα εκλεγούν!
Αυτό βέβαια είναι κατανοητό. Ο νέος δημοτικός άρχοντας πάει στη Δημαρχία τις περισσότερες φορές ντυμένος σαν λέτσος, ενώ οι νέες αρχόντισσες του Δήμου αν δεν φέρνουν προς τη Τζάκρη τόσο στο ενδυματολογικό στυλ όσο και στο μυαλό, δηλαδή, δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τον Ιωνά από τον Ιώβ, κάνουν την εμφάνισή τους ενδεδυμένες ευπρεπώς, τουτέστιν, χωρίς γούστο και φαντασία.
Οι δεσποτάδες όμως, για την πρώτη τους εμφάνιση, χρειάζονται χρόνο προετοιμασίας, αφού πρέπει να παραγγείλουν χρυσοστολισμένες στολές, πατερίτσες, Μήτρες που χρωματικά να «δένουν» με τις στολές, μαντήλια με το μονόγραμμά τους και, τέλος πάντων, όλα αυτά τα περί της εμφανίσεως τους που απαιτούν σχολαστική προπαρασκευή.
Οι άρχοντες του Δήμου για την εκλογή τους επικαλούνται τη θέληση του λαού, οι δεσποτάδες ορκίζονται, βλασφημώντας, ότι εκλέχθηκαν με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος!!
Και οι μεν και οι δε ελάχιστες θα είχαν πιθανότητες να ασκήσουν καθήκοντα εάν αξιολογούνταν με τα κριτήρια του νέου νόμου για την επιλογή διοικήσεων στο Δημόσιο.
Το ευτύχημα για το λαό είναι ότι έχει τη δυνατότητα σε μια πενταετία να διώξει με τις κλωτσιές τους ψεύτες και αναποτελεσματικούς δημοτικούς άρχοντες.
Το δυστύχημα για τους πιστούς είναι ότι ο «δεσπότης» που τους φυτεύουν είναι σχεδόν ισόβιος και, λέμε σχεδόν, γιατί μπορεί να μετατεθεί εάν αυτό τον συμφέρει και συμφέρει στη «Μητέρα Εκκλησία» ή να τον υποχρεώσουν σε παραίτηση λόγω ηλικίας.
Βεβαίως, υπάρχει και το ενδεχόμενο του διωξίματος εάν βεβαιωμένα αποδειχθεί «ανάξιος-ανάξιος». Η περίπτωση αυτή σήμερα είναι εξαιρετικά σπάνια. Με ένα «ανάξιος» οι ποικιλότροπα διεφθαρμένοι δεσποτάδες επιβιώνουν, γιατί το δεύτερο «ανάξιος» τα βουλωμένα στόματα δεν μπορούν να το φωνάξουν.
Στο παρελθόν όμως που ο λαός των Σερρών όριζε την ταυτότητα του με την πίστη, οι Σερραίοι έδιωξαν ως ανάξιους τέσσερεις «δεσποτάδες» μεταξύ των οποίων και έναν που ήταν αριστερός σαν τον Κασσελάκη.
Υ.Γ. Ο ιδεοληπτικός και εχθροπαθής πρόεδρος του ΠαΣοΚ Νίκος Ανδρουλάκης είχε δηλώσει με αφορμή τις Περιφερειακές και Δημοτικές Εκλογές ότι το «σχήμα μας» εκφράζει την: «Αυτοδιοίκηση για την αυτοδιοίκηση. Αυτοδιοίκηση για την αποκέντρωση. Αυτοδιοίκηση για την περιφερειακή ανάπτυξη….»! Οπότε τα πασόκια ας μην υπονομεύουν τη Βαρβάρα Μητλιάγκα με καυχήσεις για το κατόρθωμά της που δεν τους ανήκει.
Ας μην «ξεχωρίζουν τις Σέρρες όπου την ανατροπή σε μια καραμανλική περιοχή έκανε η κ. Μητλιάγκα», διότι η «περιοχή» μικρόνοες θα παραμείνει καραμανλική και σε όλη τη θητεία της Μητλιάγκα που, για να πραγματοποιήσει το έργο που έταξε στους Σερραίους χρειάζεται μεταξύ των άλλων και τη γενναία υποστήριξη του Κωνσταντίνου Αχιλλέα Καραμανλή.
