Την Τρίτη παραμονή της Παναγίας το βράδυ τελείως ξαφνικά έγινε γνωστό ότι οι δύο στρατιωτικοί μας που κρατούνταν φυλακισμένοι σε φυλακές υψίστης ασφάλειας στην Αδριανούπολη, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Όπως κάθε Έλληνας αισθάνθηκα και εγώ χαρά που λύθηκε το δράμα των ομήρων (όπως εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε) που φυσικά ήταν πολύ μεγαλύτερη για τους ίδιους και τις οικογένειες τους.
Ανήμερα της Παναγίας είδα στις πρωινές ειδήσεις να τους γίνεται υποδοχή παρουσία στρατιωτικού αγήματος από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας , τον Υφυπουργό Εξωτερικών , τον Αρχηγό του Γ.Ε.Σ. και τις οικογένειες τους αξημέρωτα στο αεροδρόμιο ‘’Μακεδονία’’, όπου αφίχθηκαν με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο.
Διερωτήθηκα τι συνέβη. Μήπως κάποιος νέος Γοργοπόταμος στην Τουρκία, μήπως απέσπασαν και έφεραν κάποια δήλωση του Ερντογάν ότι συγγνώμη για τις απαιτήσεις μας στο Αιγαίο, ξεχάστε τις γκρίζες ζώνες και υποσχόμαστε να οδηγήσουμε σε λύση το ‘’Κυπριακό’’;
Δυστυχώς τίποτε από αυτά. Τιμήθηκαν λέγεται για την αξιοπρέπεια που έδειξαν κατά την αναιτιολόγητη φυλάκιση τους. Μπράβο τους. Έδειξαν ότι είναι άξιοι Έλληνες πολίτες και στρατιωτικοί και τίμησαν τον όρκο που έδωσαν να υπηρετούν την πατρίδα. Όμως διερωτώμαι , εκεί έχουμε φθάσει ; Το να κάνει κάποιος το καθήκον του είναι τόσο σπάνιο που το γιορτάζουμε σαν εθνική επέτειο; Νομίζω οι μόνοι που θα δικαιούνταν να το γιορτάσουν θα ήταν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους.
Σύμφωνοι. Η επίσημη πολιτεία έκανε τα σχετικά διαβήματα προς την Τουρκία , την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν στοιχειώδης υποχρέωση της. Ήταν όμως εξίσου υποχρέωση της να τους εκπαιδεύσει κατάλληλα ώστε να μην περάσουν την μεθοριακή γραμμή έστω και για πενήντα μέτρα, όταν έπρεπε να είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι καιροφυλακτούσαν για τέτοιες συλλήψεις, προκειμένου να αρχίσουν Τούρκικα παζάρια για ανταλλαγή με τους οχτώ Τούρκους αξιωματικούς που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα, όπως και έκαναν.
Τα κατάφερε η Ελληνική κυβέρνηση να τους απελευθερώσει; Προφανώς όχι, δεδομένου ότι πολύ πρόσφατα ο αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας δήλωνε ότι δυστυχώς είναι άγνωστο πότε θα απελευθερωθούν.
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι η Τουρκική δικαιοσύνη έτσι ξαφνικά αντιλήφθηκε ότι κατά λάθος εισήλθαν σε Τουρκικό έδαφος, ενώ επί πεντέμισι μήνες θεωρούνταν ύποπτοι κατασκοπίας; Κατάσκοποι με στολή και όπλα στην παραμεθόριο! Ποιός μπορεί να πιστέψει ότι η Τουρκία πράγματι θέλει να εξομαλύνει την σχέση της με την Ελλάδα, όταν μόλις την προηγούμενη είχαμε επεισόδιο με πυροβολισμούς ανοικτά της Λέρου σε Ελληνικά χωρικά ύδατα;
Φοβάμαι ότι απλά ήταν τυχεροί οι δύο αξιωματικοί μας και οι οικογένειες τους και ας χρωστούν ευγνωμοσύνη στην υποτίμηση της Τουρκικής λίρας , τον Ευαγγελιστή Ιερέα Μπράνσον και τον οικονομικό πόλεμο που κήρυξε ο Τράμπ στην Τουρκία με αφορμή τον κρατούμενο Ιερέα, αλλά στην ουσία για την γεωστρατηγική πολιτική που εφαρμόζει ο Ερντογάν στην νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Νομίζω ότι ήταν ένας ανατολίτικος τρόπος να δείξει την ‘’ακεραιότητα’’ της Τουρκικής δικαιοσύνης στην Ευρώπη ελευθερώνοντας τους δύο Έλληνες , ‘’αλλά ο Μπράνσον…..δυστυχώς ο Μπράνσον είναι Γκιουλενιστής, τρομοκράτης και έτσι δε μπορεί να αφεθεί ελεύθερος’’, εκτός…..εκτός και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες καταλάβουν ότι η Τουρκία είναι μεγάλη δύναμη και θα κάνει την ηγεμονική πολιτική της στον Μουσουλμανικό τουλάχιστον κόσμο ή έστω δίνοντας κάποιο αντάλλαγμα, οπότε και αυτός θα αποκαθαρθεί και θα αφεθεί ελέυθερος από την ‘’ανεξάρτητη’’ Τουρκική δικαιοσύνη.
Τα παιδία παίζει. Μόνο που παίζουν πάνω στις ζωές, την ελευθερία, την επιβίωση των ανθρώπων δημιουργώντας εκατομμύρια προσφύγων και κοινωνική και πολιτισμική εξαθλίωση ακόμη περισσότερων εκατομμυρίων.
Σαν χώρα ελάχιστα μπορούμε να επηρεάσουμε, δυστυχώς, το παιχνίδι που παίζεται.
Ας κρατήσουμε τουλάχιστον την σοβαρότητα και αξιοπρέπεια, αυτή που επέδειξαν οι νεαροί αξιωματικοί μας και ας μην γελοιοποιούμαστε με φιέστες και φανφάρες για εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες, που και εμάς λανθασμένα καθοδηγούν και δικαίωμα ειρωνείας δίνουν τόσο στους πραγματικούς όσο και στους άσπονδους φίλους μας.
