Όταν ακούς και διαβάζεις δηλώσεις, από «κορυφαίο» στέλεχος του Τοπικού Πολιτειακού μας Συστήματος, περί Ειλικρίνειας, Καθαρότητας και Ευσυνειδησίας, εύκολα αντιλαμβάνεσαι τι δεν πάει καλά.

            Όταν Βασικές Αρχές της Δημόσιας Διοίκησης και άσκησης της Εξουσίας, παρουσιάζονται ως κατάκτηση, υπέρβαση και προσόν, καταλαβαίνεις ως πολίτης πως δε μπορείς να περιμένεις πολλά.

            Όταν το Αυτονόητο παρουσιάζεται ως Ιδεατό, διαπιστώνεις γιατί η λέξη «Άρχων» απουσιάζει από την «Πολιτεία».

            Το να «εκπληρώνεις τίμια και ευσυνείδητα τα καθήκοντά σου, υπακούοντας τους νόμους και το σύνταγμα, μένοντας πιστός στην πατρίδα», δεν είναι απλά ο Όρκος που έδωσες ενώπιον Θεού και ανθρώπων αλλά ο υπέρτατος, ατομικός αξιακός κώδικας, που καθορίζει σκέψεις και πράξεις, στο δημόσιο και ιδιωτικό σου βίο.

            Και αν πιστεύεις πως εσύ καθορίζεις το σημείο μηδέν και πριν από εσένα τα πράγματα ήταν αλλιώς, επειδή οι θέσεις ήταν και θα παραμείνουν «επώνυμες», ορίστε να κατονομάσεις.

            Η Ειλικρίνεια, η  Καθαρότητα και η Ευσυνειδησία, δεν αποτελούν όμορφες λέξεις, μέρος ενός φιλολογικού κειμένου, προς τέρψιν επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Είναι δεδομένες, από εκεί ξεκινάς και εκεί καταλήγεις, είναι τρόπος ζωής. Εξάλλου, «δικαιολογία μη ζητηθείσα σαφής ενοχή…»

            Σε κάθε προσπάθεια επένδυσης και εργαλειοποίησης της εικόνας, η πραγματικότητα και η αλήθεια την αποδομεί:

Όταν ποτέ δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου.

Όταν από την πρώτη στιγμή το ενδιαφέρον σου είναι στις επόμενες εκλογές.

Όταν ποτέ άλλοτε δεν ειπώθηκαν τόσα πολλά και δεν έγιναν τόσα λίγα με τόσα πολλά.

«Χριστός Ανέστη»

                                                                                                       Με τιμή

                                                                                      Βασίλης Τερζής