"Περί Πραγμάτων εκτός συναλλαγής" και άλλων κοινών Πραγμάτων για την εξυπηρέτηση δημόσιων σκοπών.
Ας χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του Παραδείγματος χάριν κατανόησης της πραγματικότητας:
Έστω ότι Κυβέρνηση Χ έχει ένα οικόπεδο που ανήκει στην κυριότητα του ελληνικού δημοσίου και θέλει -σαν καλός διαχειριστής της δημόσιας περιουσίας μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας, με τις νομικές δεσμεύσεις των μνημονίων και την δεδομένη υποτέλεια στους δανειστές της- να το αξιοποιήσει.
Το δίνει αντιπαροχή σε μια εργολαβική, κατασκευαστική εταιρεία (μη ρωτάς πώς, δεν είναι της παρούσης) και συμφωνούν να κτιστούν δύο οικοδομές. Μια για το ελληνικό Δημόσιο, μια για την εργολάβο εταιρεία.
Ορθόν; ορθόν!
Η εργολάβος εταιρεία πουλάει τα διαμερίσματα της οικοδομής της.
Το ελληνικό δημόσιο (η Κυβέρνηση Χ) -για να μην την έχει στα νοίκια- παραχωρεί ολόκληρη την οικοδομή, για να στεγάσει μια υπηρεσία του Υπουργείου.
Ορθόν; ορθόν!
Μετά το ελληνικό δημόσιο (η Κυβέρνηση), για να "αξιοποιήσει" την περιουσία του, μεταβιβάζει την οικοδομή που στεγάζει την υπηρεσία του Υπουργείου, σε κάποιο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ (ΤΑΙΠΕΔ). Κι αυτό με την σειρά του για να το "αξιοποιήσει" ακόμα περισσότερο, ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΕΙ το ακίνητο πουλώντας το σε κάποια ΑΕ Εταιρεία Επενδύσεων Ακινήτων, μιας EUROσυστημικής τράπεζας (μη ρωτάς πώς, δεν είναι της παρούσης).
Ορθόν; (δεν είναι ορθόν, αλλά τέλος πάντων. Ας όψεται η κακούργα η ανάγκη).
Παράλληλα, όμως, η ίδια η εταιρεία που αγοράζει το ακίνητο (στην αντικειμενική κι όχι την εμπορική του αξία, φυσικά), θέτει ως όρο να το νοικιάζει στην ίδια υπηρεσία, που στεγάζεται ήδη σ' αυτό, για 20 χρόνια, κερδίζοντας σ’ αυτά τα χρόνια της μίσθωσης, ΤΟΣΑ κι άλλα ΤΟΣΑ από το ποσό της αγοράς και φυσικά στο τέλος της μένει και το οικόπεδο με το κτίριο.
Αυτό κάποιοι το θεωρούν «αξιοποίηση», άλλοι «χαμηλού ρίσκου και υψηλής απόδοσης επένδυση» και για κάποιους άλλους, «είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!».
Ορθόν;
Καθόλου ορθόν! (και δικαιολογημένα, φώναζες για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας υπέρ των συμφερόντων μεγαλοεργολάβων και μεγαλοτραπεζιτών ... και έβγαζες δελτία τύπου... και έκανες δηλώσεις στα ΜΜΕ ... και κατήγγειλλες τους γερμανοπροσκυνημένους υπαλλήλους της Μέρκελ και .. και…).
Μ’ αυτό τον τρόπο, λοιπόν, το ΤΑΙΠΕΔ (θυγατρική εταιρεία της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας, αλλιώς ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ) τότε, στο μακρινό 2014, σε μια πόλη που το ελληνικό δημόσιο κατείχε, ένα "κοινό Πράγμα" για την εξυπηρέτηση δημόσιων σκοπών, «αξιοποίησε» ένα ακίνητο (και άλλα 28 στην Επικράτεια) που στεγάζει την ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΕΡΡΩΝ.
Ας αφήσει τα μαθήματα εμπράγματου δικαίου η Βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ Σερρών κα Αφροδίτη Σταμπουλή κι ας μας εξηγήσει:
Ποιό είναι, σήμερα το 2018, το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» των ακινήτων που παραχωρήθηκαν στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (αλλιώς ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ);
Ποιό είναι το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» του κτιρίου του ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ, με οικόπεδο 11,5 στρεμμάτων στον πεζόδρομο της Μεραρχίας, που σήμερα στεγάζονται υπηρεσίες του Δήμου Σερρών και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας;
Ποιό είναι το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» του κτιρίου της Καπναποθήκης με οικόπεδο 2,5 στρεμμάτων στην οδό Μεραρχίας που σήμερα στεγάζονται υπηρεσίες της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας;
Ποιό είναι το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» του κτιρίου της Πυροσβεστικής με οικόπεδο 1 στρέμματος στην οδό Μεραρχίας που σήμερα στεγάζονται υπηρεσίες της;
Ποιό είναι το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» του κτιρίου του δημόσιου ΚΤΕΟ, με οικόπεδο 10 στρεμμάτων στην οδό Φλωρίνης που σήμερα στεγάζονται υπηρεσίες της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας;
Ποιό είναι το «διαφορετικό πνεύμα αξιοποίησης» των κατοικιών με οικόπεδο 2,5 στρεμμάτων στην οδό Νικ. Πλαστήρα που σήμερα στεγάζονται στρατιωτικοί;
(ας μείνουμε μόνο σ’ αυτά τα ακίνητα που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως «κοινά Πράγματα για την εξυπηρέτηση δημόσιων σκοπών»).
Υ.Γ.1. Θα μας διευκόλυνε αν η εξήγησή της συνοδεύονταν με ένα εκλαϊκευμένο Παράδειγμα, για όλους εμάς που αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις δυσνόητες έννοιες του εμπράγματου δικαιώματος του Αστικού Κώδικα.
Υ.Γ.2. Διαβάζοντας κάποιος τις δηλώσεις –απαντήσεις στην Λαϊκή Ενότητα- της Βουλεύτριας ΣΥΡΙΖΑ Σερρών κας Αφροδίτης Σταμπουλή, γίνεται πράγματι φανερός ο «σεβασμός» της, απέναντι σε ανθρώπους που κάποτε συμπορεύτηκε μαζί τους.
Έχει, προφανώς, μια ξεχωριστή άποψη για το τι είναι «οξείες εκφράσεις και προσωπικές επιθέσεις».
Εκφράσεις όπως, αυτοί που «διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα», που «προσποιούνται ότι αγνοούν την διαφορά μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ΕΕΣΥΠ», που «είναι απελπισμένοι» και που «το αντιπολιτευτικό τους μένος τους έχει κάνει να πάρουν διαζύγιο από την πραγματικότητα», δεν αναφέρονταν «σε ανθρώπους που κάποτε συμπορεύτηκε μαζί τους», αλλά στους άλλους. Αυτούς που την προπηλάκιζαν και την αποκαλούσαν «φασίστρια», «μαφιόζα», «μασόνα» και σήμερα συγχρωτίζεται μαζί τους.
Ή μήπως ήταν ο «δαίμων του πληκτρολογίου»(;).
