Πήρε φωτιά το διαδίκτυο με την είδηση πως πέθανε κάποιος από Covid-19 ενώ ήταν εμβολιασμένος. Σίγουρα δεν ήταν ο μόνος εμβολιασμένος που αρρώστησε και πέθανε αλλά συγκριτικά με αυτούς που δεν εμβολιάζονται ο αριθμός τους είναι ελάχιστος. Κανένα εμβόλιο δεν προστατεύει 100%.
Υπήρξα μάχιμος κτηνίατρος σε παραγωγικά ζώα για 20 χρόνια και τα επόμενα 15 ήμουν μικροβιολόγος στο Κτηνιατρικό Εργαστήριο Σερρών. Έχω κάνει δεκάδες ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες εμβόλια σε ζώα που αποτελούν το ισχυρότερο προληπτικό όπλο σε νοσήματα, που προκαλούν θανάτους ή απώλεια παραγωγής. Τα αποτελέσματα τα έβλεπα γιατί ήμουν σε συνεχή επαφή με τους κτηνοτρόφους.
Ένα από αυτά τα πιο συνηθισμένα εμβόλια ήταν κατά της εντεροτοξιναιμίας των αιγοπροβάτων, ένα νόσημα που προκαλεί αιφνίδιους θανάτους κυρίως στα πρόβατα και μάλιστα τα καλύτερα, τα πιο καλοθρεμμένα. Παρατηρείται κυρίως όταν βγουν το πρωί με την πάχνη ή όταν φάνε απότομα μεγάλη ποσότητα τροφής.
Όλοι οι σωστοί επαγγελματίες προβατοτρόφοι εμβολίαζαν τα ζώα τους για την εντεροτοξιναιμία και μάλιστα το εμβόλιο ήταν επιδοτούμενο από το δημόσιο. Δηλαδή έπαιρνε ο κτηνοτρόφος τη συνταγή από το δημόσιο κτηνιατρείο και αγοράζοντας το εμβόλιο αφαιρούνταν η επιδότηση. Στα ζώα που εμβολιάζονταν για πρώτη φορά γινόταν επανάληψη μετά ένα μήνα και στη συνέχεια επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο ή ανά εξάμηνο, εάν ήθελαν να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα.
Θα αφηγηθώ ένα περιστατικό για να δείξω τι σημαίνει εμβολιασμός. Σημειωτέον πως ζώα και άνθρωποι σαν ζωντανοί οργανισμοί έχουμε ίδια συμπεριφορά απέναντι στα εμβόλια.
Ήταν το 1981 που υπηρετούσα στο κτηνιατρείο Βόνιτσας όταν ήρθαν να με πάρουν να δω κάποια πρόβατα που μπήκαν σε ένα χωράφι με σιτάρι και τάχα δηλητηριάστηκαν.
Αυτό που αντίκρισα ήταν τρομακτικό. Πολλά πρόβατα κείτονταν νεκρά και κάποια άλλα ήταν πεσμένα και προσπαθούσαν να σηκωθούν. Οι τσομπάνηδες που τα βοσκούσαν είχαν πιάσει την κουβέντα και τα πρόβατα μπήκαν σε χωράφι με σιτάρι πριν το θερίσουν.
Από το κοπάδι του ενός υπήρχαν δύο νεκρά, ενώ από τον άλλον που βρίσκονταν σε κατάσταση υστερίας υπήρχαν καμιά τριανταριά νεκρά.
Αυτός που είχε μόνον δύο νεκρά έκανε το σταυρό του και ευχαριστούσε τον Άγιο Μόδεστο προστάτη των ζώων, ενώ ο άλλος που έπαθε τη μεγάλη ζημιά την απέδωσε στην κακοτυχία του.
Η πραγματικότητα όμως ήταν πως ο πρώτος είχε εμβολιάσει για εντεροτοξιναιμία ενώ ο άλλος τα άφησε στην τύχη τους.
Το περιστατικό αυτό συνέβη πριν 40 χρόνια, από τότε η επιστήμη έχει κάνει προόδους στον τομέα των εμβολίων.
Προσωπικά εμπιστεύομαι την επιστήμη και κάνω κάθε χρόνο το εμβόλιο της γρίπης και όλα τα εμβόλια που κυκλοφορούν. Όπως είναι γνωστό μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί φάρμακα κατά των ιών και η αντιμετώπισή τους βασίζεται στους εμβολιασμούς.
