Η συζήτηση στη Βουλή για την παιδεία, που οραματίζεται ο φοιτήσας στην Πρότυπη Ευαγγελική Σχολή Ν. Σμύρνης Ν. Φίλης, έδειξε πως, ο εθνομηδενισμός είναι το στημόνι πάνω στο οποίο υφαίνονται στέρεα οι απόψεις και οι κομματικές επιλογές του μορφώματος αριστερών και ακροδεξιών, που κυβερνούν τη χώρα.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, στοιχημένα στα απομεινάρια της σχολής του ιστορικού υλισμού, συνδυασμένα με τις φιλοδοξίες του φιλελευθερισμού, με γενικότητες και νουθεσίες, κυρίως, προς την Εκκλησία της Ελλάδος, κατέθεσαν θέσεις για την παιδεία που απηχούν τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αρχηγός με τη βούλα της Νέας Δημοκρατίας, μετείχε πρόσφατα στο συνέδριο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, όπου συζητήθηκε η παγκοσμιοποίηση. Η συμμετοχή Έλληνα πολιτικού σε συνεδριάσεις τέτοιων  λεσχών παγκόσμιας επιρροής δεν είναι κάτι το πρωτοφανές.

Η παγκοσμιοποίηση ή, καλύτερα, ο τρόπος εφαρμογής της απασχολεί όλους τούς εν ενεργεία ή, εν δυνάμει πολιτικούς αρχηγούς της Ελλάδος. Η εφαρμογή της δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αλλοίωση και αλλοτρίωση των πολιτιστικών χαρακτηριστικών του έθνους, δηλαδή, της ελληνορθοδόξου παραδόσεως που, σε μεγάλο βαθμό, συνέχει τα εθνικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και πνευματικά χαρίσματα του ελληνισμού.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως, ο Κ. Μητσοτάκης, τόσο στην κύρια ομιλία του όσο και στην δευτερολογία του για το θέμα της παιδείας, θέμα που σαφώς καθορίζει και επηρεάζει αποφασιστικά την εθνική   ιδιοπροσωπία, με κορυφαίο εκφραστή της την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, αφιέρωσε μόνο 320 λέξεις για να ψελλίσει κάτι περί «προσαρμογής των θρησκευτικών στα σύγχρονα δεδομένα…» που πρέπει να γίνει «κατόπιν μελέτης και συναινετικά. Ποτέ συγκρουσιακά», βάζοντας, είναι αλήθεια και τη γαλάζια σάλτσα πως: «η Ορθοδοξία αποτελεί κομμάτι της συλλογικής μας συνείδησης και της ταυτότητάς μας». 

Οι ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας στην αλλοίωση της Εθνικής ιστορίας είναι πολύ μεγάλες, ίσως και γι αυτό ο αρχηγός της, από το βήμα της Βουλής, δεν βρήκε τίποτε να πει για την ανιστόρητη, αντεπιστημονική, αθεολόγητη, ασεβή και, τελικά, αντεθνική τοποθέτηση του Ν. Φίλη ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Και πώς να πει όταν η Ρεπούση και η «προοδευτική» γαλάζια υπουργός παιδείας  Μαριέτα Γαννάκου, μιλούσαν για «συνωστισμό» των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης, γεγονός που επαίνεσε ο Ν. Φίλης, συγχαίροντας τη Ν. Δημοκρατία για την: «αντικειμενική εξιστόρηση και κοινωνική προσέγγιση της Ιστορίας»;
Πάντως, η λογική συνέπεια της ενσυνείδητης υποβίβασης από τον Κ. Μητσοτάκη του ρόλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αφού η Ορθοδοξία δεν είναι κομμάτι της συλλογικής συνείδησης και ταυτότητας, όπως αυτός διατείνεται, αλλά ο καμβάς πάνω στον οποίο είναι κεντημένες οι ιδιαίτερες όψεις του νεοελληνικού πολιτισμού, ήταν, να μην υποβάλει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης το ακόλουθο ερώτημα, στον πρωθυπουργό:

«Γιατί τα παιδιά των θρησκευτικών μειονοτήτων στην πατρίδα μας, με δικό τους δάσκαλο! Έχουν το δικαίωμα να διδάσκονται και, σωστά, την πίστη των πατέρων τους και η κυβέρνηση στερεί το δικαίωμα αυτό στα παιδιά των πολιτών, που ασπάζονται την Ορθόδοξη πίστη;». 

Προφανώς, η παράληψη υποβολής του ερωτήματος αυτού, μόνο τυχαία δεν είναι.

Η παγκοσμιοποίηση, που στοχεύει σε έναν αχταρμά θρησκειών και πολιτισμών, υπό μια ενιαία πολιτική διοίκηση, στο πνευματικό της σκέλος, τον οικουμενισμό και, με επίσημο δόγμα την αγαπησιολογία, που δυστυχώς υποστηρίζεται από τον λάτρη του ρωμαιοκεντρικού οικουμενισμού επίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο και τα επισκοπικά τσιράκια του, στοχεύει στην καταστροφή της ενοποιού δυνάμεως της Ορθοδοξίας, στην αλλοίωση της ορθόδοξης πνευματικότητας, που προβιβάζει τον άνθρωπο από την βιολογικοποίηση στο επίπεδο του θεοφόρου όντος.

Τα αποτελέσματα τής παγκοσμιοποίησης συνδυασμένα με τον εθνομηδενισμό των συνθημάτων «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» και το «δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα» του Α. Τσίπρα, γίνονται κάθε μέρα και περισσότερο χειροπιαστά. Ο Ταγίπ Ερντογάν  αμφισβητεί τη συνθήκη τής Λωζάννης και οι Βρυξέλες θέτουν θέμα Τσαμουριάς!

Όμως, όταν με την παγκοσμιοποίηση ο «πλησίον μου γίνει ``και στην Ελλάδα’’ η κόλασή μου», θα είναι πολύ αργά, ακόμα και για τα κροκοδείλια δάκρυα του Κ. Μητσοτάκη.