Η τάξη και η καθαριότητα στο σπίτι ήταν ένα θέμα που κατάφερα με πολύ κόπο μέχρι να μάθω τον κανόνα των λεπτών
Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά οργανωτικό άτομο και το σπίτι μου είναι ένα είδος ναού ξεκούρασης, οπότε η τάξη και η καθαριότητα αποτελούν τις προτεραιότητες μου αλλά όχι τη μοναδική φυσικά. Ως εκ τούτου, είχα τη συνήθεια να αναβάλλω τις δουλειές, με κίνητρο την τεμπελιά ή την προφανή έλλειψη χρόνου για να καθαρίσω ορισμένα πράγματα. Γιατί ποια είναι η πρώτη προτεραιότητα στην πολυάσχολη ζωή μας: να κοιμηθούμε ή να μαζέψουμε τα ρούχα; Να πλύνουμε αυτό το φλιτζάνι ή να πάμε τον σκύλο βόλτα; Όλα είναι σημαντικά, αλλά κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αφιέρωσα περισσότερο χρόνο βλέποντας βίντεο περιποίησης και καθαριότητας από ό,τι στο να το κάνω, αφού δεν έβρισκα ποτέ τον χρόνο. Στο τέλος αφιέρωσα μέρος του Σαββατοκύριακου μου στην τακτοποίηση και το καθάρισμα στο σπίτι, προσπαθώντας να δέσουν αυτά τα πράγματα μεταξύ τους.
Τους τελευταίους μήνες, γίναμε μάρτυρες της εξέγερσης των μητέρων κατά της τάξης στο σπίτι και γνωρίζουμε ότι αυτό το θέμα μπορεί να γίνει αιτία διαζυγίου. Δεν ήθελα να βάλω τον εαυτό μου σε τέτοια κατάσταση, αλλά το ψυχικό μου φορτίο ήταν στα όρια του και ήμουν πολύ ξεκάθαρη ότι δεν επρόκειτο να συμμετάσχω στο κλαμπ των 5am (ούτε που το σκέφτομαι). Ακριβώς για αυτόν τον λόγο, χρειαζόταν να ενσωματώσω μια καθημερινή συνήθεια που θα με οδηγούσε να καθαρίζω και να μαζεύω αυτά τα μικρά πράγματα χωρίς να σκέφτομαι τίποτα σχετικά με τη δημιουργία ενός νέου χώρου εγκαίρως για την επίλυση τους.
Η απάντηση ήταν ο κανόνας των λεπτών, που άκουσα από έναν φίλο. Σύμφωνα με αυτόν τον απλό κανόνα για τη διατήρηση της τάξης και της καθαριότητας στο σπίτι, το κριτήριο για την άμεση εκτέλεση (ή όχι) μιας εργασίας θα εξαρτηθεί από το αν θα μας πάρει λιγότερα από εξήντα δευτερόλεπτα για να την εκτελέσουμε. Σκεφτείτε αυτόν τον λεκέ στον πάγκο της κουζίνας, τη βούρτσα μαλλιών από το συρτάρι της στο μπάνιο, τις ξεδιπλωμένες πιτζάμες στο κρεβάτι. Όλα είναι παραδείγματα προβλημάτων που μπορούν να λυθούν αντίστοιχα σε λιγότερο από ένα λεπτό. Αν τα αντιμετωπίσουμε αμέσως, δεν θα το προσέξουμε καν, αλλά αφήνοντας τα για αργότερα θα μας δώσει μια δυσάρεστη αίσθηση «ημιτελούς δουλειάς». Πράγματι, θα μας πάρει πολύ περισσότερο χρόνο για να τα εκτελέσουμε μαζί, κάτι που με τη σειρά του θα αυξήσει το ψυχικό μας φορτίο και την έλλειψη επιθυμίας να τα επανορθώσουμε.
