Οι επεκτατικές στρατηγικές που εφάρμοσαν ορισμένοι παραγωγοί ζάχαρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης την περίοδο εμπορίας 2017/18, αμέσως μετά τη διακοπή των ποσοστώσεων οδήγησε σε "έκρηξη" της παραγωγής, με αποδόσεις που ξεπέρασαν κατά πολύ το μέσο όρο. Η συμπίεση των τιμών ζάχαρης διεθνώς ήταν η συνέπεια της υπερπροσφοράς ζάχαρης με αποτέλεσμα την τελευταία τετραετία η αξία του προϊόντος να κινείται σε χαμηλά επίπεδα στην ευρωπαϊκή αγορά.
Η σημαντική μείωση κερδοφορίας που κατέγραψαν οι παράγοντες αλυσίδων εφοδιασμού ζάχαρης στην ΕυρωπαΪκή Ένωση απειλώντας σοβαρά την οικονομική βιωσιμότητα του κλάδου.
Στο σύνολό του, πάντως, ο κλάδος κατόρθωσε να υπερβεί τον "σκόπελο", επιδεικνύοντας ικανοποιητική ανθεκτικότητα με ορισμένες διαφοροποιήσεις σε εθνικό επίπεδο.
Η προς τα κάτω προσαρμογή της παραγωγής ζάχαρης και η μέτρια αύξηση των τιμών τα τελευταία χρόνια είναι ένδειξη ότι η αγορά ζάχαρης της ΕΕ βρίσκεται σε διαδικασία εξεύρεσης νέας ισορροπίας.
Τα παραπάνω αναφέρει μελέτη για τις στρατηγικές προσαρμογής της εφοδιαστικής αλυσίδας ζάχαρης μετά το τέλος των ποσοστώσεων, η οποία δημοσιεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η μελέτη ανέλυσε τους διάφορους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα του τομέα της ζάχαρης. Μεταξύ αυτών, η ανταγωνιστικότητα κόστους στα στάδια της γεωργίας και της μεταποίησης ήταν κρίσιμη για τον προσδιορισμό της συνολικής ανθεκτικότητας. Οι συμβατικές ρυθμίσεις είναι συνολικά επωφελείς από την άποψη του σχεδιασμού, διασφαλίζοντας έτσι τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητα και ενισχύοντας την οικονομική βιωσιμότητα των παραγόντων. Η συνδυασμένη επιρροή του μεγέθους και της διαφοροποίησης των παραγωγών ζάχαρης είναι επίσης αποτελεσματική στην εξομάλυνση των διακυμάνσεων στην κερδοφορία, ενισχύοντας έτσι την ανθεκτικότητά τους.
Αντίθετα, η ύπαρξη εξαιρετικά ετερογενών επιπέδων παραγωγικότητας στην εκτροφή ζαχαρότευτλων στα κράτη μέλη (ορισμένα έχουν πολύ χαμηλές αποδόσεις ζαχαρότευτλων για παράδειγμα) σε συνδυασμό με μειονεκτήματα που επηρεάζουν το στάδιο της μεταποίησης, όπως η σύντομη διάρκεια των εκστρατειών μεταποίησης, είναι διαρθρωτικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν περισσότερο την ανθεκτικότητα του κλάδου.
Όσον αφορά τα εργαλεία διαχείρισης κινδύνου και τις στρατηγικές προσαρμογής, η μελέτη επιβεβαίωσε την αποτελεσματικότητα συγκεκριμένων γεωργικών πρακτικών και ασφάλισης των καλλιεργειών για τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων, ενώ τα αποθεματικά κεφάλαια και η αυξημένη προσφυγή σε τεχνικές αντιστάθμισης βοήθησαν τους παραγωγούς ζάχαρης και τους διεθνείς εμπόρους να εξομαλύνουν τις παραλλαγές στον κύκλο εργασιών/κερδοφορία και στην αντιμετώπιση της αστάθειας των τιμών.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το τέλος του συστήματος ποσοστώσεων ζάχαρης της ΕΕ, σε συνδυασμό με την κατάργηση της ελάχιστης τιμής των ζαχαρότευτλων, είχε μόνο έμμεσες επιπτώσεις στην οικονομική βιωσιμότητα της αλυσίδας εφοδιασμού ζάχαρης της ΕΕ. Ακόμη και έμμεσα, συνέβαλε στη μείωση των περιθωρίων και της κερδοφορίας για τους παραγωγούς ζαχαρότευτλων και τους παραγωγούς ζάχαρης. Η κατάσταση αυτή ωστόσο βελτιώνεται χάρη στις πρόσφατες θετικές εξελίξεις στον κλάδο.
Διαπιστώθηκε ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ δεν είχε καμία επίδραση στην οικονομική βιωσιμότητα των παραγόντων της ζάχαρης της ΕΕ, με τους μηχανισμούς ρύθμισης των εισαγωγών που προβλέπονται από τη νομοθεσία της ΕΕ να διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην αντιμετώπιση εξωτερικών κραδασμών. Όσον αφορά τη γεωργική πολιτική, η μελέτη επεσήμανε ότι η συνδεδεμένη στήριξη στα ζαχαρότευτλα συνέβαλε αποτελεσματικά στη διασφάλιση της κερδοφορίας της εκτροφής ζαχαρότευτλων στα 11 κράτη μέλη στα οποία χορηγήθηκε. Οι αποσυνδεδεμένες άμεσες ενισχύσεις διαπιστώθηκε ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίηση του εισοδήματος των καλλιεργητών ζαχαρότευτλων, βελτιώνοντας την ανθεκτικότητα του κλάδου.
