Η ταινία θρίλερ «Ο ένοχος» θα προβληθεί στα πλαίσια της κινηματογραφικής λέσχης Σερρών «Στιγμές της πόλις», την Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019. Η προβολή θα γίνει στον κινηματογράφο «Κρόνιο».

Πρόκειται για Δανέζικη ταινία, σε σκηνοθεσία του Γκούσταβ Μέλερ με τον Γιάκομπ Σέντεργκρεν.

Η ταινία έχει αποσπάσει: 
*Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Sundance

*Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Ρότερνταμ

*Βραβείο Κοινού Φεστιβάλ Τρανσιλβάνια

*Επίσημη Υποψηφιότητα της Δανίας για το Ξενόγλωσσο Όσκαρ 

*Υποψήφιο για το Βραβείο Discovery (Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου)

*Βραβείο Κοινού και το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή Γιάκομπ Σέντεργκρεν Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 

Υπόθεση : Ο Άσγκερ Χολμ, αστυνομικός, τηλεφωνητής στα επείγοντα περιστατικά, απαντάει το ένα μετά το άλλο τηλεφωνήματα ρουτίνας και κλήσεις σε βοήθεια σε μια βάρδια που μοιάζει τυπική. Μέχρι που η κλήση μιας γυναίκας που πιθανά έχει απαχθεί θα δώσει στη βραδιά μια αναπάντεχη τροπή αποκαλύπτοντας ένα έγκλημα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που νόμιζε αρχικά. Μαζί θα φέρει στην επιφάνεια τα δικά του τραύματα.

Για την ταινία:

Γυρισμένο αποκλειστικά στους χώρους ενός κέντρου της Άμεσης Δράσης και με όπλο ένα ευφυές σενάριο και μια μοναδική σε σύλληψη ιδέα. Ο Ένοχος συνιστά μια ξεχωριστή, γεμάτη ανατροπές και σασπένς καθηλωτική δημιουργία που αποτελεί μια από τις αληθινές κινηματογραφικές εκπλήξεις της φετινής σεζόν. Ειδική μνεία αξίζει στον σπουδαίο Γιάκομπ Σέντεργκρεν (Terribly Happy, Submarino) ο οποίος δίνει να δίνει ένα αληθινό ρεσιτάλ ερμηνείας ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Πιστεύω ότι οι πιο δυνατές εικόνες στις ταινίες, αυτές που μένουν μαζί σου για πολύ καιρό είναι αυτές που δεν βλέπεις. Η ιδέα για την ταινία προέκυψε όταν έτυχε να είμαι μπροστά σε ένα τηλεφώνημα στην αστυνομία από μία γυναίκα που την είχαν απαγάγει. Η γυναίκα βρισκόταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο σε κίνηση και καθώς καθόταν δίπλα στον απαγωγέα της, μιλούσε κωδικοποιημένα. Στην αρχή, με συνεπήρε η αγωνία του τηλεφωνήματος όπως θα συνέβαινε σε κάθε άνθρωπο. Αργότερα, άρχισα να σκέφτομαι τι ήταν αυτό που έκανε τόσο συναρπαστικό.

Παρόλο που είχα ακούσει μόνο ήχους, ήταν σαν να είχα δει εικόνες. Είχα δει τη γυναίκα, το αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν, το δρόμο στον οποίο έτρεχε το αυτοκίνητο, ακόμα και τον απαγωγέα που ήταν δίπλα της. Συνειδητοποίησα ότι κάθε άνθρωπος που θα άκουγε το τηλεφώνημα θα μπορούσε να δει διαφορετικές εικόνες: μια διαφορετική γυναίκα, έναν διαφορετικό απαγωγέα, κτλ. Άρχισα να σκέφτομαι: Τι θα γινόταν αν χρησιμοποιούσα αυτήν την ιδέα της υποθετικής εγκεφαλικής εικονογραφίας στην ταινία;

Ο στόχος μου κάνοντας την ταινία Ο Ένοχος ήταν να φτιάξω ένα θρίλερ χαρακτήρων με σασπένς αλλά ακόμα περισσότερο να φτιάξω μια ταινία όπου κάθε μέλος του κοινού θα έχει μια εντελώς ξεχωριστή εμπειρία.

Έγραψαν για την ταινία:

«Το Χόλιγουντ θα θέλει να πάρει τα δικαιώματα για το ριμέικ αυτού του συναρπαστικού θρίλερ που έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Sundance 2018. Το ντεμπούτο του Γκούσταβ Μέλερ είναι ένα έργο δωματίου γεμάτο σασπένς όπου ένας αστυνομικός προσπαθεί να κάνει το σωστό». Indiewire

«Ο Μέλερ λοιπόν δημιουργεί μια ζωτική αλληλεπίδραση μεταξύ της παιχνιδιάρικης φόρμας της ταινίας του και των ηθικών διλημμάτων της ιστορίας του. Δεν ικανοποιείται απλά με το να μας δώσει μια εμπειρία σασπένς. Θέλει επίσης να θέσει υπό αμφισβήτηση τις παραδοχές μας για το τι είναι σωστό και λάθος, ποιος είναι ένοχος και ποιος αθώος. Μπορεί να υποστηρίζουμε την πρόθεση του Άσγκερ να παραβεί το νόμο για να βοηθήσει την Ίμπεν. Ωστόσο, η ίδια πρόθεση δεν οδήγησε στις κατηγορίες εναντίον του; Ο Ένοχος απεικονίζει υπέροχα το πώς οι άνθρωποι μπορεί να δρουν με σιγουριά παρόλο που δεν έχουν την πλήρη εικόνα μιας κατάστασης και τη φρίκη στην οποία μπορεί να οδηγηθούν εξαιτίας αυτής της αυθόρμητης αντίδρασής τους. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να μιλήσει καλύτερα για την εποχή μας». Village Voice

«Στηριγμένη σε μια άφοβη και αποφασιστική ερμηνεία από τον αξιόπιστο Γιάκομπ Σέντεργκρεν, που υποδύεται έναν αστυνομικό σε βάρδια στο τηλεφωνικό κέντρο της Άμεσης Δράσης, η πρώτη ταινία του Γκούσταβ Μέλερ δεν απομακρύνεται ποτέ από τον κλειστοφοβικό χώρο του τηλεφωνικού κέντρου, αλλά χτίζει μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη σασπένς μέσα από τους ήχους που ακούγονται στο ακουστικό, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει την εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση του πρωταγωνιστή». Variety

«Είναι τόσο σπάνιο πια να απαιτείται η φαντασία του κοινού από έναν σκηνοθέτη στις μέρες μας, που αυτή η τολμηρή επιλογή του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη Γκούσταβ Μέλερ δεν θα μπορούσε να μην υπογραμμιστεί. Απομονώνοντας τον θεατή σε δύο σκοτεινά δωμάτια, χτίζει το σασπένς με έναν χαρακτήρα και μερικές φωνές από το ακουστικό. Όμως, το ευφυές σενάριο ξεπερνάει την πορεία προς τη λύση ενός μυστηρίου για να τοποθετήσει στο κέντρο της αφήγησης το περίπλοκο ψυχολογικό πορτρέτο του πρωταγωνιστή». New York Times

«Ένα από τα πιο ευφυή θρίλερ που έχουν προβληθεί στις αίθουσες εδώ και πολύ καιρό». Rolling Stone

«Με αμείλικτη ένταση που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα χολιγουντιανά θρίλερ μεγάλου προϋπολογισμού» Entertainment Weekly.