Σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από την εκδημία του Σερραίου δικηγόρου και βουλευτή Σερρών Αθανασίου (Σάκη) Μαυρίδη. Ο Αθανάσιος Μαυρίδης γεννήθηκε το 1910 στις Σέρρες και απεβίωσε στις 12/12/1989 στη Θεσσαλονίκη. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του έζησε στην πολυαγαπημένη του γενέτειρα, όπου έκανε οικογένεια, δικηγόρησε και πολιτεύθηκε.
Στα νιάτα του ασχολήθηκε με τον προσκοπισμό (αποχώρησε με το βαθμό του Αρχηγού) και τον κλασικό αθλητισμό (έπταθλο) με εξαιρετικές για την εποχή επιδόσεις ειδικά στον δρόμο ταχύτητας 100 και 200 μέτρων (χρόνος διαδρομής 100 μέτρων: 11’’ και 1/10 και 200 μέτρων: 23’’ 5/11) σε αγώνες της Καβάλας και στα άλματα απλούν (6,38 μέτρα) και τριπλούν (12,80 μέτρα) σε αγώνες των Σερρών. Από την ηλικία των 23 ετών ενεπλάκη ενεργά στους αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία, συνιδρυτής και πρόεδρος του «Εθνικού Ομίλου Εγγραμμάτων Ν. Σερρών», δρων μέλος της Δημοκρατικής Αμύνης κατά την επανάσταση του 1935 ως έφεδρος αξιωματικός, κλπ. Ίδρυσε και εξέδωσε την εφημερίδα «Στρυμών» της οποίας η κυκλοφορία απαγορεύθηκε από τον Ι. Μεταξά (4/8/1936). Ιδρυτής της Φιλελευθέρας Νεολαίας Σερρών παρέστη στην κηδεία του εθνάρχη Ελ. Βενιζέλου και εξεφώνησε επικήδειο (Μάρτιος 1936).
Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε και κατατάχθηκε στο 1/70 ανεξάρτητο Τάγμα Πεζικού που είχε τη ζώνη επιτήρησεώς του στην οροσειρά του Μπέλλες και προ της εισβολής των Γερμανών μετατέθηκε στο Σύνταγμα Αλεξανδρουπόλεως επί της αυτής μεθοριακής γραμμής – τμήμα επιφανείας. 
Τον Δεκέμβριο του 1942 με ειδική αποστολή μετέβη στην Νεκρά Ζώνη του Έβρου κεκαλυμμένος με τον μανδύα του Επάρχου Ορεστιάδος, από όπου αποχώρησε τον Απρίλιο του 1943 προτού ολοκληρώσει την αποστολή του καθώς λόγω της έντονης εθνικής του δραστηριότητας είχε καταστεί ο πρώτος στόχος των κατασκόπων και ως εκ τούτου έκρινε άσκοπη την περαιτέρω εκεί παραμονή του.
Στην κατοχική Θεσσαλονίκη του 1943 παντρεύτηκε την αγαπημένη του, ποντιακής καταγωγής, Σερραία Ελευθερία Σταθεροπούλου (μετέπειτα ποιήτρια Ελευθερία Μαυρίδου) με την οποίαν απέκτησαν τέσσερις θυγατέρες, την τέταρτη εκ των οποίων το 1966. 
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής ήταν από τους πρώτους που κατατάχθηκαν ενεργά στο μαχόμενο τμήμα του ΕΔΕΣ Μακεδονίας. Του ανατέθηκε ο τομέας της Διαφωτίσεως νέων προερχόμενων κυρίως από τα Βουλγαροκρατούμενα εδάφη αλλά και αποστολές εκτός Θεσσαλονίκης προς επισήμανση επίκαιρων τοποθεσιών για την προώθηση και ανάπτυξη ενόπλων τμημάτων. Τον Ιούλιο του 1943, διορίσθηκε από τον Μητροπολίτη της Θεσ/νίκης Γεννάδιο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου, επιθεωρητής του Ε.Ο.Χ.Α. για την περίθαλψη των προσφύγων και την παρακολούθηση και επίλυση αναφυόμενων προβλημάτων.
Τον Μάρτιο του 1945, μετά από πρόταση του Γονατά διορίσθηκε Νομάρχης Φλώρινας από την κυβέρνηση Ν. Πλαστήρα (ο πρώτος μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς). Εξελέγη τέσσερις φορές βουλευτής Σερρών (το 1950 πρώτος βουλευτής Σερρών με την ΕΠΕΚ, το 1951 πρώτος βουλευτής Σερρών με την ΕΠΕΚ, το 1963 με την Ένωση Κέντρου, το 1964 με την Ένωση Κέντρου). Το 1964 διετέλεσε σε τρεις συνεχείς συνόδους Αντιπρόεδρος Βουλής και κατά τη θητεία του αυτή πραγματοποίησε με επιτυχία την πρώτη επίσκεψη καλής θελήσεως του ελληνικού Κοινοβουλίου στη Βουλγαρία ως επικεφαλής οκταμελούς κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας.
Το 1966 διετέλεσε Υφυπουργός Δημοσίων Έργων με την κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου. 
Στον Αθανάσιο Μαυρίδη οφείλονται πολλά δημόσια έργα στο Νομό Σερρών. Επίσης μεγάλη ήταν η συμβολή του στην  φιλοτέχνηση και τοποθέτηση του ανδριάντα του Εμμανουήλ Παππά στην πλατεία Ελευθερίας.
Ο Σάκης Μαυρίδης αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το σύνολο του Σερραϊκού λαού, ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων, για το ήθος και τον χαρακτήρα του και οι πολιτικοί του φίλοι έμειναν φίλοι ζωής μέχρι το τέλος.