Η Νέα Δημοκρατία θα προχωρήσει σε εμπροσθοβαρείς μεταρρυθμίσεις, που χρειάζεται η χώρα και θα επιχειρήσει να πείσει τους Ευρωπαίους, ότι το πλεόνασμα του 3,5% είναι εκτός κάθε πραγματικότητας, σημείωσε ο Σερραίος βουλευτής κ. Κώστας Καραμανλής, μιλώντας, χθες, στον Alpha 98,9 και τη Λώρα Ιωάννου για τις επικείμενες γερμανικές εκλογές, αλλά και για τις εξαγγελίες του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Τεράστιες ευθύνες επέρριψε ο κ. Καραμανλής στην τρόικα, επισημαίνοντας ότι δεν θα έπρεπε να δεχθεί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «εξοντωτικούς φορολογικούς συντελεστές και ασφαλιστικές εισφορές».
Σχετικά με τις δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, σημείωσε, πως περιέγραψε, με επάρκεια, πως θα γυρίσει σελίδα η χώρα.
«Θέλουμε να δημιουργήσουμε νέες δουλειές, να μειώσουμε τα φορολογικά βάρη, εξοροθολογίσουμε τη λειτουργία του κράτους και να σταθούμε, κι αυτό είναι πολύ βασικό, στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας και στους νέους.
….Ο κ. Μητσοτάκης δεν υποσχέθηκε ότι θα το κάνουμε από τη μία μέρα στην άλλη».
Να γίνει η Γερμανία πιο Ευρώπη
Την ελπίδα ότι η Γερμανία θα διαδραματίσει ενωτικό ρόλο στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι εξέφρασε ο κ. Κώστας Καραμανλής. «Να μην γίνεται η Ευρώπη πιο Γερμανοποιημένη, να γίνει η Γερμανία πιο Ευρώπη», τόνισε, χαρακτηριστικά.
Η εκτίμησή του είναι ότι η Γερμανία, όπως κάθε μεγάλη χώρα, γίνει πιο ισχυρή όταν πρωταγωνιστεί σ’ έναν κραταιό συνασπισμό παρά όταν ηγείται μόνο του εαυτού της.
«Το μεγάλο στοίχημα για την κα Μέρκελ είναι αν θέλει να μείνει στην ιστορία πρέπει να ξεπεράσει τα σύνορά και να καταλάβει ότι το εθνικό συμφέρον της Γερμανίας επιτάσσει τη διάσωση του Ευρωπαϊκού πρότζεκτ».
Εξέφρασε, επίσης, τη βεβαιότητα ότι η Άνγκελα Μέρκελ θα κερδίσει μία τέταρτη θητεία στην καγκελαρία. «Το κρίσιμο είναι αν μπορούμε από τις γερμανικές εκλογές να κερδίσουμε κι εμείς και να κερδίσει και η Ευρώπη. Διότι οι αναλυτές δεν αφήνουν και πολλές πιθανότητες για αλλαγή της στάσης του Βερολίνου από τις επικείμενες εκλογές.
Το θέμα είναι τι συμφέρει την Ελλάδα, μία μεγάλη συγκυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και χριστιανοδημοκρατών ή μία κυβέρνηση χριστιανοδημοκρατών με τους φιλελεύθερους».
Ως παθογένεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος το γεγονός ότι διαρκώς ψάχνουμε να βρούμε τι μας συμφέρει και τι δεν μας συμφέρει αλλά δεν καταλαβαίνουμε ότι δυστυχώς ή ευτυχώς τα μεγάλα και σοβαρά κράτη έχουν συνέχεια. Οι πολιτικές δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη».
