Η επιβεβαίωση ότι στο Σύνταγμα των Σκοπίων γίνεται αναφορά σε «μακεδονικό λαό», όπως αναφέρεται ξεκάθαρα στη ρηματική διακοίνωση που απέστειλε στην Αθήνα η κυβέρνηση Ζάεφ, αποκαλύπτει με τον πιο επίσημο τρόπο τις πραγματικές διαθέσεις των γειτόνων.
Αναδεικνύει, παράλληλα, ακόμα περισσότερο τις σκοτεινές πτυχές της περιώνυμης συμφωνίας των Πρεσπών εν όψει της κύρωσής της από την ελληνική Βουλή και για την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα αγωνίζεται να αξιοποιήσει όλους τους πρόθυμους βουλευτές, ώστε να ξεπεράσει ακόμα και τις 152 ψήφους.
Και αυτό παρά την αντίθεση της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών, που φθάνει σχεδόν το 70% σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και τα ογκώδη συλλαλητήρια που οργανώνονται, όπως το σημερινό στην Αθήνα.
Οι αναφορές σε «μακεδονικό λαό», και μάλιστα τρεις φορές, ενισχύουν το βλαπτικό για τα εθνικά μας συμφέροντα χαρακτήρα της συμφωνίας, καθώς διαπιστώνεται ότι οι Σκοπιανοί δεν θα μείνουν ούτε στις «διευκρινίσεις» ούτε στους «αστερίσκους» και στα «ψιλά γράμματα» της συμφωνίας.
Χαρακτηριστικές είναι οι επισημάνσεις πηγών της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα όχι μόνο αναγνωρίζει «μακεδονική γλώσσα» και «μακεδονική υπηκοότητα/εθνικότητα», αλλά πλέον στο Σύνταγμα των Σκοπίων γίνεται ρητή αναφορά και σε «μακεδονικό λαό».
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τις «γκρίζες ζώνες» της συμφωνίας που φέρνει στη Βουλή ο κ. Τσίπρας, ύστερα από τις ισχυρές πιέσεις του διεθνούς παράγοντα και την πολύμηνη μυστική διπλωματία, αγνοώντας τους εθνικούς κινδύνους που περικλείει με την de jure από μέρους μας αναγνώριση «μακεδονικής» γλώσσας, ταυτότητας και «μακεδονικού» λαού, που έδωσε και το «πράσινο φως» για την ενταξιακή διαδικασία των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στη συνέχεια στην Ε.Ε.
ΟΝΟΜΑ
Το επίσημο όνομα θα είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», το οποίο είναι το συνταγματικό όνομα και υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιείται erga omnes, πράγμα που διαπιστώνουμε ήδη ότι δεν ισχύει, αλλά είναι βέβαιο ότι θα μείνει σκέτο «Μακεδονία». Το σύντομο όνομα θα είναι «Βόρεια Μακεδονία».
ΓΛΩΣΣΑ
Επίσημη γλώσσα θα είναι η «μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977. Το ζήτημα δεν είναι εάν η γλώσσα που μιλούν στα Σκόπια ανήκει στην ομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών, αλλά ότι για πρώτη φορά την αναγνωρίσαμε ως «μακεδονική» γλώσσα. Για παράδειγμα, στις νοτιοσλαβικές γλώσσες ανήκει και η βουλγαρική, την οποία, ωστόσο, κανένας στον κόσμο δεν αποκαλεί «νοτιοσλαβική», αλλά βουλγαρική.
Ο όρος «μακεδονική» γλώσσα στηρίχθηκε σε ένα ανύπαρκτο θέμα που βασίζεται στη μεταγραφή της γλώσσας των Σκοπιανών από το κυριλλικό στο λατινικό αλφάβητο το 1977 από την επιτροπή Μπαμπινιώτη, ενώ καμία σχέση δεν έχει η σκοπιανή γλώσσα, που ανήκει στις σλαβικές γλώσσες, με την αρχαία μακεδονική, ελληνική γλώσσα, όμως η υποσημείωση ότι πρόκειται για «σλαβομακεδονική» διάλεκτο δεν θα εμποδίσει τους Σκοπιανούς να την αγνοήσουν, κρατώντας μόνο το «μακεδονική».
