Έχω την αίσθηση ότι σήμερα αγωνία και προβληματισμός διακατέχει κάθε Έλληνα στο μείζον θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, προβληματισμός που τείνει να γίνει διχασμός.
Είχαμε όλοι βολευτεί εδώ και χρόνια αγνοώντας το πρόβλημα, που όμως λίμναζε και σιγά-σιγά κακοφόρμιζε, τροφοδοτούμενο συνεχώς με «βρώμικα απόνερα» ανιστόρητων ηγεσιών του γειτονικού κράτους.
Όσο όμως και αν προσπαθούσαμε να αγνοήσουμε αυτή την «δυσοσμία», προσποιούμενοι ότι δεν μας ενοχλεί, δυστυχώς αυτή έφτανε και μακρύτερα από την γειτονιά μας, στους «μεγάλους αδελφούς». Εκεί προφανώς δεν είναι ανεκτή για πολλούς και αντιληπτούς λόγους, οπότε άρχισαν να πιέζουν για λύσεις.
Έτσι, το ερώτημα τίθεται επιτακτικά, να προχωρήσουμε σε συμφωνία ή όχι; Να δώσουμε λύση εδώ και τώρα με λογικούς συμβιβασμούς ή να συνεχίσουμε δολιχοδρομώντας μέχρι την πλήρη δικαίωσή μας;
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν με την κοινή λογική και όχι με το θυμικό μας να κάνουμε μια αποτύπωση της κατάστασης σήμερα για το λεγόμενο Σκοπιανό ζήτημα.
Η Μακεδονία από τους αρχαίους χρόνους ήταν Ελληνική, όπως η Αθήνα, η Θήβα, η Κόρινθος, η Σπάρτη, η Κρήτη, η Κύπρος και. . . Βεβαιώνεται από τους αρχαίους ιστορικούς και τα σύγχρονα αρχαιολογικά ευρήματα.
Σήμερα η ευρύτερη περιοχή της κατοικείται από Έλληνες, Βούλγαρους, Σέρβους, Σκοπιανούς, Αλβανούς.
Η γειτονική μας χώρα (FYROM) έχει αναγνωριστεί από 135, αν δεν διάβασα λάθος, χώρες, μέσα στις οποίες συμπεριλαμβάνονται πέρα από τις σημερινές μεγάλες δυνάμεις ( ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) και χώρες φιλικές, για τις οποίες κάναμε αγώνα να τις στηρίξουμε ηθικά και οικονομικά, όταν όλοι ήταν εναντίον τους, όπως η Σερβία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε οικτρή οικονομική κατάσταση, με χρέη που ξεπερνούν τα 300 δις €, με αξιοπιστία στο Ναδίρ, που άλλα λέγοντας και άλλα κάνοντας κατάφερε να κάνει διεθνή τη λέξη «κωλοτούμπα», όχι προς τιμή μας.
Ο Σουλτάνος Ερντογάν θρασύτατα μας απειλεί και με τους πρόσφυγες αλλά και με πόλεμο, αν εφαρμόσουμε τις διεθνείς συνθήκες για την υφαλοκρηπίδα και τα θαλάσσια σύνορά μας, ακόμη δε και αν δεν εφαρμόσουμε το εσωτερικό ‘’δίκαιο’’ της Τουρκίας αντί για το Ευρωπαϊκό και Ελληνικό, ενώ εμείς σεμνότυφα χαμογελούμε, λέγοντας «έχετε δίκαιο αλλά βλέπετε η Ελληνική Δικαιοσύνη μας εμποδίζει, τι να κάνουμε»...!
Η ανατολική Μεσόγειος και η Μέση Ανατολή είναι ηφαίστειο με συνεχείς προειδοποιητικές εκρήξεις, όπου μεγάλοι παίκτες συναγωνίζονται για τεράστια δικά τους συμφέροντα. Πιστεύει κανείς ότι θα σεβαστούν τα δικά μας αν δεν αποτελούν μέρος των δικών τους;
Ερχόμαστε λοιπόν στο ερώτημα: εμείς τι ζητούμε; θέλουμε η όλη έκταση της αρχαίας Μακεδονίας να συμπεριληφθεί στην Ελληνική Δημοκρατία, έστω στο μέλλον; Μπορούμε να εκτοπίσουμε τους λαούς που από αιώνες κατοικούν στην Μακεδονία, ναι την Ελληνική Μακεδονία; Μπορούμε να εκτοπίσουμε τους Τούρκους στην Κύπρο που κατέχουν το 40% του νησιού, στα Ελληνικότατα παράλια της Μικράς Ασίας και στην Ανατολική Θράκη; Μπορούμε να διεκδικήσουμε την Νότιο Ιταλία και Σικελία που ήταν Ελλάδα, η Μεγάλη Ελλάδα ιστορικά; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι.
Πιστεύω ότι το πρόβλημά μας πρέπει να είναι όχι αν θα δηλώνουν οι κάτοικοι της FYROM ότι κατοικούν σε μέρος της Μακεδονίας (σύνθετο γεωγραφικό προσδιορισμό), αλλά ότι είναι Σλάβοι που εγκαταστάθηκαν χιλιετία αργότερα από τον Φίλιππο και Μέγα Αλέξανδρο στη Μακεδονία, ότι αποσύρουν τις γελοίες αναφορές τους στα σχολικά τους βιβλία και τους χάρτες τους, το όραμά τους για την Μεγάλη Μακεδονία μια και είναι ‘‘απόγονοι’’ του Μεγάλου Αλεξάνδρου και εγκαταλείψουν τον αλυτρωτισμό τους για την επανάκτηση ‘’χαμένων΄΄ εδαφών, όπως λαϊκιστές ηγέτες τους τούς εγκλώβισαν.
Η καλή γειτονία και η οικονομική συνεργασία που έτσι θα επέλθει θα βοηθήσουν και αυτούς να προκόψουν και να διατηρήσουν το κράτος τους, που διαφορετικά φαίνεται πως οδηγείται σε διάλυση.
Η Αρχαία Αθήνα όταν είχε σώφρονα ηγέτη, εφάρμοσε το δημοκρατικό πολίτευμα και απέκτησε οικονομική δύναμη, όχι μόνον έκτισε τους Παρθενώνες της και κατενίκησε ενωμένη με τους άλλους συνέλληνες αυτοκρατορίες, αλλά και έθεσε τις βάσεις για τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό.
Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έγινε Βυζαντινή και αργότερα εξελληνίστηκε όχι με την δύναμη των όπλων ούτε με διεθνείς συμφωνίες, αλλά με το πνεύμα αρχαίων και σύγχρονων της εποχής Ελλήνων.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ανάπτυξη ελεύθερου πνεύματος, αλλά και διαπαιδαγώγηση του ‘Έλληνα πως δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Το πνεύμα του Πλάτωνα συνυπήρξε με το ήθος του Σωκράτη, η ιδεατή πολιτεία με τον σεβασμό στους νόμους.
Δεν προχωράμε προς τα εκεί. Η παιδεία υποβαθμίζεται με τάση ισοπέδωσης προς τα κάτω, η αναρχία και ασυδοσία χαρακτηρίζεται ως ελεύθερο πνεύμα και ο λαϊκισμός χαϊδεύει τα αυτιά υποσχόμενος παραδείσους για να δρέψουμε τελικά κόλαση!
Το όραμά μας έπαψε να είναι το ‘’εμείς θα γίνουμε καλύτεροι’’ των Σπαρτιατών. Μοναδικός μας στόχος έγινε η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος με ελάχιστη προσπάθεια και όχι η αύξηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, όπως λέει ο Γιανναράς.
Βέβαια, ευτυχώς οι δημαγωγίες απογυμνώνονται. Χάσαμε το νταούλι που θα χόρευαν οι αγορές, χάσαμε και το Κούγκι. Για μια νέα Γερμανία εθνοτικά καθαρή μιλούσαν οι εθνικοσοσιαλιστές, την φρίκη του 2ου Παγκοσμίου Ππολέμου έφεραν. Την ευτυχία, την ευημερία και την ισότητα υπεραπλουστευτικά υπόσχονταν οι Μπολσεβίκοι στη Ρωσία και έφεραν τα γκουλάγκ!
Νομίζω ότι πρέπει να δούμε την πραγματικότητα. Είναι καλή η συγκυρία για λύση και είναι επίσης αναγκαία η λύση. Δεν μπορούμε να το αναβάλουμε, γιατί αλλιώς θα οδηγηθούμε σε ντε φάκτο λύση, που αρχίζει ήδη να διαφαίνεται και θα είναι επώδυνη για εμάς.
