Αφορμή για τη συγγραφή και ανακοίνωση του παρόντος είναι η δημοσίευση στην τοπική εφημερίδα "ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΗ" της 15 Οκτωβρίου 2016 με τίτλο "ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ" η επιστολή – πρόταση του Γιώργου Ανδρέου, γνωστού μουσικοσυνθέτη, στιχουργού, συγγραφέα, γιου του πρώην εκ των πλέον ιστορικών Δημάρχων Σερρών με 5 θητείες, Ανδρέα Ανδρέου, να μετονομαστεί η κοιλάδα  των Αγίων Αναργύρων σε "ΚΟΙΛΑΔΑ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΕΟΥ".
Στην επιστολή - πρόταση του, ο Γεώργιος Ανδρέου, εκφράζει το παράπονο για την μη μέχρι τώρα απόδοση τιμής, προς τον πατέρα του, έτι ζώντα, αφού το έργο διαμόρφωσης – αξιοποίησης της κοιλάδας έχει περατωθεί.
Συμπληρώθηκε χρόνος στις 15 Οκτωβρίου 2017 και η επιστολή – πρόταση δεν έτυχε κάποιας απάντησης, αλλά πάντα επίκαιρης και αναπόφευκτης να δοθεί κάποτε.
Ορθότατα και η εφημερίδα "ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΗ" χαρακτήρισε ως "ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ" ευαίσθητο σημείο του σώματος για νοκ – άουτ, την επιστολή – πρόταση του Γιώργου Ανδρέου για τον ίδιο λόγο.
Είθισται, βέβαια και επικρατεί η άποψη, η απόδοση τιμής να τελείται μετά το τέλος της ζωής του ανθρώπου, αλλά εδώ υπάρχει μια διαφορετική περίπτωση. Το έργο διαμόρφωσης και αξιοποίηση της κοιλάδας έχει περατωθεί. Η συντήρηση, συμπλήρωση και βελτίωση συνεχίζεται και θα συνεχίζεται από τους επόμενους δημάρχους.
Δέον να σημειωθεί και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και αντίρρηση, ότι η διαμόρφωση και αξιοποίηση μιας απροσπέλαστης με άναρχη, άγρια βλάστηση, αφιλόξενης περιοχής, της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων, σε πάρκο ύψιστης σημασίας, για την τσιμεντούπολη των Σερρών, ως μοναδικού πνεύμονα ζωής, τόπου ηρεμίας και γαλήνης και χώρου αναψυχής, όπου καταφεύγουν οι δημότες κάθε ηλικίας, τόπου περιπάτου, άσκησης, αθλητισμού και ψυχαγωγίας, είναι έργο του Ανδρέα Ανδρέου.
Ένα έργο δύσκολο, ως εκ της φύσεώς του, διότι επρόκειτο περί άνυδρης κοίτης χειμάρρου, ήτοι, ορμητικού ρεύματος νερού, μετά από έντονη βροχόπτωση, νεροποντή, καλυμένον με πέτρες, δένδρα, θάμνους και εκατέρωθεν στις όχθες καταπατημένες εκτάσεις με σταύλους και παραπήγματα, με συμφέροντα, αντιδράσεις και απειλές των κατόχων.
Δυσχερής και η διαμόρφωση – αξιοποίηση του χώρου με την μεταφορά τόνων χώματος, ισοπέδωση, τακτοποίηση της κοίτης, κατασκευή καταρρακτών, γεφυρών και τέλος εμπλουτισμού του χώρου, με διάφορα δένδρα, καλλωπιστικά φυτά, άνθη, θάμνους, με παγκάκια, τραπέζια και αθλοπαιδιές, με όργανα άσκησης, γύμνασης κλπ.
Το πολύ δύσκολο αυτό έργο, παρά τις φυσικές δυσκολίες και τις ανθρώπινες αντιδράσεις, περατώθηκε χάρις στην τόλμη και αποφασιστικότητα, του κ. Ανδρέα Ανδρέου, και έγινε ένας μικρός παράδεισος, μοναδικός στη χώρα μας "δώρο του Θεού" κατά τη δήλωση του Νικολάου Καταρτζή, καθηγητού της Γεωπονικής Σχολής και Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος κλήθηκε για τη σύνταξη σχεδίου αξιοποίησης- διαμόρφωσης της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων.
"Αυτή η κοιλάδα με όλη τη γύρω περιοχή της είναι ένα δώρο του Θεού στην πόλη των Σερρών. Καμμία πόλη στην Πατρίδα μας δεν έχει μια τόσο συγκλονιστική και παρθένα ομορφιά τόσο κοτνά της όσο η δική σας".
Κατόπιν πάντων των ανωτέρω εργασιών πραγματοποιηθέντων και περατωθέντος του έργου, θεώρησα αναγκαίο τη συγγραφή και έκδοση ενός βιβλίου, στο οποίο θα καταγραφόταν πλην του πραγματοποιηθέντος έργου της διαμόρφωσης και αξιοποίησης της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων, πάντα τα αναφερόμενα στην Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων κυρίως από παλαιούς, αλλά και νέους συγγραφείς βιβλίων, κατά το παρελθόν, μέχρι και σήμερα διάφορα γεγονότα που συνέβησαν, όπως φυσικά φαινόμενα πλημμύρες και καταστροφές, κατασκευασθέντα τεχνικά έργα, αντιπλημμυρικά, καταρράκτες, φράγματα, διευθετήσεις κοίτης, δενδροφυτεύσεις εις τα προινή εδάφη της κοίτης, γέφυρες, τεχνητή λίμνη, συλλογή πληροφοριών από τους κατοίκους της κοιλάδας για τη ζωή τους στην κοιλάδα, τις ασχολίες τους με κήπους, ζώα, ψάρεμα κλπ.
Αναφέρομαι ιδιαίτερα στο βιβλίο διότι σ’ αυτό καταγράφονται πάντα τα αναφερόμενα στην κοιλάδα από διάφορους συγγραφείς και διάφορες απόψεις.
Για τη συγγραφή του βιβλίου κατεβλήθη 3/ετής συνεχής και επίμονη προσπάθεια προς διάφορες κατευθύνσεις, πηγές, ήτοι:
Την Δημόσια Βιβλιοθήκη Σερρών, κύρια πηγή, με τα 20 περίπου σχετικά βιβλία συγγραφέων, 2) Τις τεχνικές υπηρεσίες Υ.Π.Ε.Μ. ,ΥΣ.Υ.Ε.Μ. , για την κατασκευή των τεχνικών  έργων, 3) Την Δασική Υπηρεσία για τις δενδροφυτεύσεις, 4) Τον Δήμο Σερρών στον οποίο ανήκει η Κοιλάδα και επιμελείται για τη συντήρηση της (φωτισμός, ύδρευση, αποχέτευση, κατασκευή δρόμων κλπ.), 5) Τους κατοίκους της Κοιλάδας, στις κατοικίες τους, για τη ζωή τους στην κοιλάδα, μετά την εγκατάστασή τους ως πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μ. Ασία, και γεγονότα που συνέβησαν και αντιμετώπισαν πλημμύρες, καταστροφές κλπ. από τον χείμαρρο.
Τέλος, αναφέρω ιδιαίτερα, ότι για τη συγγραφή του βιβλίου, επισκέφθηκα δύο φορές τον κ. Ανδρέα Ανδρέου στο γραφείο του, εκτός Δημαρχίας, επί της Μεραρχίας και άλλες δύο φορές στην κατοικία του και του ανακοίνωσα την πρόθεσή μου, για τη συγγραφή του βιβλίου στο οποίο θα καταγραφεί το έργο της διαμόρφωσης και αξιοποίησης της Κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων. Μετά από σχετική ενημέρωση ο κ. Δήμαρχος μου ενεχείρισε με απόλυτη εμπιστοσύνη ίδιον ατομικό φάκελο περιέχοντα διάφορα στοιχεία για την εκτέλεση του έργου, τις δυσκολίες, τις αντιδράσεις που αντιμετώπισε κλπ.
Προσέτι ανέφερα εις τον Δήμαρχο, ότι προέβην εις την ίδρυση Συλλόγου, από δημότες της πόλης με κύριο σκοπό και ενδιαφέρον την προστασία και διαφύλαξη της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων.
Ακολούθως με τον κ. Πέτρο Κανάκη συμπαραστάτη και βοηθό, άνθρωπο έντιμο, αποφασίζουμε την ίδρυση του Συλλόγου και ετοιμάζουμε πρόχειρα χαρτάκια, προσκλήσεις, για συγκέντρωση συνδημοτών προς ίδρυση Συλλόγου. Εις συνάντηση προ του Δημ. Καφενείου, έναντι του Δημ. Αναψυκτηρίου Κοιλάδας με τους Βασ. Πισώκα και Παντελή Πατσάογλου αποφασίζουμε τη συγκέντρωση στο. Δημ. Αναψυκτήριο με εκτυπωμένα χαρτάκια ειδοποιητήρια.
Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Δημ. Αναψυκτήριο και εκλέχθηκε με 48 ιδρυτικά μέλη 7/μελές προσωρινό διοικητικό συμβούλιο που συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής:
1) Λάντζος Ιωάννης του Δημητρίου, καθηγητής Πρόεδρος.
2) Παπαδόπουλος Θεόδωρος του Ανέστη, αυτοκινητιστής, Αντιπρόεδρος.
3) Ηλιάδου Μελίνα του Ιωάννου, επιχειρηματίας (Γραφ. Ταξιδίων) Γεν. Γραμματέας.
4) Πατσάογλου Παντελής του Βασιλείου διδάσκαλος, Ταμίας.
5) Πισώκας Βασίλειος του Χρήστου οδοντίατρος, ως μέλος.
6) Δούμα Βασιλική του Ανδρέα δικηγόρος ως μέλος.
7) Κανάκης Πέτρος του Ιωάννου συνταξιούχος Δημοσίου ως μέλος.
Το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο συνέταξε το Καταστατικό λειτουργίας του Συλλόγου, από 28 άρθρα και σε μια άριστη συνεργασία μου με τον κ. Λάντζο Ιωάννη, λαμβάνοντας υπ’ όψιν 2-3 καταστατικά άλλων συλλόγων.
Ακολούθως, συνεκλήθη Γενική Συνέλευση και εξελέγη 7/μελές μόνιμο Διοικητικό Συμβούλιο, ως εξής:
Πρόεδρος Πισώκας Βασίλειος, οδοντίατρος.
Αντιπρόεδρος Τουρούσης Νικόλαος, αυτοκινητιστής.
Γεν. Γραμματεύς Δούμα Βασιλική, δικηγόρος.
Ταμίας Κανάκης Πέτρος, συνταξιούχος Δημοσίου.
Μέλος Μπατογιάννης Στέργιος, αυτοκινητιστής.
Μέλος Κουνέλης Γεώργιος έμπορος.
Αναπληρωτής Γραμματεύς, Παπαδόπουλος Θεόδωρος.
Το βιβλίο κοσμείται με 150 περίπου φωτογραφίες έγχρωμες και ασπρόμαυρες, τις οποίες έλαβα στην Κοιλάδα ενίοτε και με κίνδυνο σε απρόσιτα μέρη.
Το βιβλίο, τιμής ένεκεν, το αφιέρωσα εις τον Δήμαρχο κ. Ανδρέα Ανδρέου, ως οραματιστή και δημιουργό διαμόρφωσης και αξιοποίησης της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων.
Σημείωση: Το βιβλίο εκτυπώθηκε στο τυπογραφείο Μεραρχίας 96 εις Σέρρες σε αντίτυπα 2.000 από τον Σύλλογο Περιπατητών Κοιλάδας Αγίων Αναργύρων ο οποίος ανέλαβε και την πώληση των έναντι 10 ευρώ έκαστον τα δε έσοδα θα είναι υπέρ του Συλλόγου.
Ο κ. Δήμαρχος ηγόρασε 100 βιβλία έναντι 1.000 ευρώ, εγώ δε περί τα 30 έναντι 300 ευρώ.
Το έργο της διαμόρφωσης και αξιοποίησης της Κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων αναγνωρίσθηκε γενικά και αποκλειστικά, ως έργο του κ. Ανδρέα Ανδρέου, γι’ αυτό και στο παρελθόν έγινε λόγος στο κοινό και στον Τύπο, για την απόδοση τιμής  με την μετονομασία της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων. Εις "Κοιλάδα Ανδρέα Ανδρέου’".
Αρθρογράφησα εις τον Τύπο και θεωρώ ότι η ονομασία "Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων" επεκράτησε ορθώς και στους νεώτερους χρόνους, μετά τη διαμόρφωση και αξιοποίησή της και πρέπει να παραμείνει για λόγους ιστορικούς. Πρότερον ήταν γνωστή, από την εποχή της Τουρκοκρατίας "ως χείμαρρος των Αγίων Αναργύρων" και έτσι αναφερόταν από τους κατοίκους της και έτσι αναφέρεται στα βιβλία των παλαιοτέρων συγγραφέων.
Θεωρώ επίσης, ότι η ονομασία "Κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων" πρέπει να παραμείνει και για λόγους θρησκευτικούς. Η θεοσέβεια των κατοίκων της πόλης των Σερρών αφ’ ενός και ο ενδεχόμενος κίνδυνος από την αιφνίδια οργή του χειμάρρου για τη ζωή και πρόκληση ποικίλων καταστροφών που συνέβαιναν, προσέδωσε πλην της ονομασίας του χειμάρρου των Αγίων Αναργύρων, ονόματα αγίων και στις άλλες δυο κοιλάδες θαυμαστού κάλλους, που περιβάλλουν την πόλη, την κοιλάδα του Αγίου Γεωργίου (Κρυονερίτη) και την Κοιλάδα της Αγίας Βαρβάρας.
Απολύτως ορθή η προτεινόμενη ονομασία, Γιώργου Ανδρέου να ονομασθεί η κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων "ΚΟΙΛΑΔΑ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΌ ΠΑΡΚΟ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΕΟΥ".
Η μετριοφροσύνη και η ορθότητα σκέψης ενός πραγματικού καλλιτέχνη, του Γιώργου Ανδρέου, με σοβαρότητα και επίγνωση της  υπάρχουσας πραγματικότητας, ιστορικής και θρησκευτικής, δεν επέτρεψε την προσβολή της ιστορίας και της θρησκείας, την ονομασία "Κοιλάδα Ανδρέα Ανδρέου" και πρόσθεσε το δημιουργηθέν εις αυτήν "οικολογικό πάρκο Ανδρέα Ανδρέου", ήτοι "ΚΟΙΛΑΔΑ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ – ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΕΟΥ", για να θυμίζει το παρελθόν και το παρόν, διό τυγχάνει άξιος παντός επαίνου.
Πλέον των ανωτέρω, δέον να τονισθεί, ότι στην κοιλάδα υπήρχε και η Μονή της Παναγίας της Ηλιόκαλης (σαν τον ήλιο καλή). Ο χείμαρρος είχε και την ονομασία της "Χείμαρρος της Παναγίας Λιόκαλης". Κατεστράφη και στην ίδια θέση κτίσθηκε ο νέος "Ναός της Παναγίας Ηλιόκαλης". Είναι μετόχι της Μονής "Παναγίας Εικοσιφοίνισσας" και εορτάζει την 8η Σεπτεμβρίου.
Η μη απόδοση τιμής μέχρι σήμερα στον κ. Ανδρέα Ανδρέου ασφαλώς δεν σημαίνει μη αναγνώριση του έργου του, της διαμόρφωσης και αξιοποίησης της κοιλάδας των Αγ. Αναργύρων, αλλά είθισται κατά πάγια τακτική, συνήθεια, να αποδίδεται μετά την αποδημία.
Η παρούσα περίπτωση όμως είναι διαφορετική. Το έργο έχει περατωθεί. Η κοιλάδα έχει αξιοποιηθεί και οι δημότες την επισκέπτονται περιπατούν, ασκούνται, γυμνάζονται, αθλούνται, καταφεύγουν κάτω από τη σκιά της και απολαμβάνουν τη δροσιά της, τον καθαρό αέρα, την ομορφιά της φύσης, θεία δώρα.
Θεωρώ, ότι εφ’ όσον το έργο διαμόρφωσης και αξιοποίησης της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων έχει περατωθεί και παρεδόθη προς χρήση στους δημότες, δέον η Δημοτική Αρχή να προβεί στην απόδοση τιμής καθ’ όσον ο Ανδρέας Ανδρέου ευρίσκεται εν ζωή, ίνα δεχθεί τη χαρά των κόπων του, ως εξής:
1) Η οδός Εξοχών, που αρχίζει, από τη γέφυρα των Αγ. Αναργύρων ως την διακλάδωσή της προς το βάθος της Κοιλάδας και προς το παρεκκλήσι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και των 12 Αποστόλων, στην διακλάδωση υπάρχει τρίγωνο πρασιάς, να μετονομασθεί οδός Ανδρέα Ανδρέου.
2) Εις το τρίγωνο να στηθεί προτομή του Ανδρέα Ανδρέου με το επίγραμμα "Ανδρέας Ανδρέου, τέως Δήμαρχος Σερρών εμπνευστής και δημιουργός διαμόρφωσης – αξιοποίησης της Κοιλάδας Αγίων Αναργύρων".
Η προτομή δυνατόν να στηθεί και στο αλσύλλιο πλησίον της γέφυρας των Αγίων Αναργύρων, αρχή της οδού προς την κοιλάδα.
Η οδός Εξοχών να αρχίζει από το τέλος της οδού Ανδρέα Ανδρέου (τρίγωνο), προς παρεκκλήσι Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και 12 Αποστόλων, διασταύρωση οδών προς Ακρόπολη και Αγιο Συμεών και συνέχεια προς Χρυσοπηγή.
Προαναφέρθη, ότι στην κοιλάδα υπήρχε το Μοναστήρι της Παναγίας Ηλιόκαλης (σαν τον Ηλιο καλή) σπουδαίο μοναστήρι, ιστορικό και θρησκευτικό κέντρο, κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας.
Από ιστορική άποψη, εδώ στο Μοναστήρι ήρθε ο Κωνσταντίνος Κασομούλης φιλικός, γενόμενος θερμά δεκτός από τους μυημένους φιλικούς, Χρύσανθο Μητροπολίτη Σερρών, μετέπειτα Πατριάρχη Κωνλεως,  Εμμ. Παππά και άλλους προύχοντες των Σερρών. Αυτός έγραψε το βιβλίο "ενθυμήματα στρατιωτικά" της Ελληνικής Επανάστασης και οχύρωσε το Μοναστήρι με στρατιωτικούς, αρματωλούς και κλέφτες καταδιωκόμενους από τον Αλή Πασά.
Από θρησκευτική άποψη, στο ίδιο Μοναστήρι ήρθε και ο άγιος ιερομάρτυρας Νικήτας ο Νέος, από τους Κορφούς (Κέρκυρα) περιοχή Βορ. Ηπείρου. Μικρός πήγε στη Μονή Αγ. Παντελεήμονα Αγ. Όρους,  εκάρη ιερέας, ασκήτεψε στη σκήτη Αγίας Άννας, ησύχασε στην καλύβη Αγίας Τριάδας και το απόγευμα της μεγάλης Δευτέρας 30 Μαρτίου 1808 ήρθε στη Μονή της Παναγίας Ηλιόκαλης, Μετόχι της Ι. Μονής Εικοσιφοίνισσας του Παγγαίου και Προσκύνησε την  θαυματουργό εικόνα της Παναγίας. Την επόμενη μετά τη Θεία Λειτουργία, αφού κοινώνησε, έφυγε, πέρασε από τον ερειπωμένο Ναό του Αγ. Γεωργίου Κρυονερίτη και πήγε στο τζαμί του Μεχμέτ Μπέη, Αγια Σοφιά, ονομαζόμενο για την ομοιότητά του με την Αγια Σοφιά Κωνσταντινούπολης. Εδώ, σε νεαρό μουσουλμάνο χωλό υπέδειξε, ότι με την πίστη του στο Χριστό μπορεί να ιαθεί. Αυτό εξόργισε τους Τούρκους, τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν φρικτά να αλλαξοπιστήσει, παρέμεινε πιστός, σταθερός κα τον απαγχόνισαν το βραδύ του Μ. Σαββάτου,  4 Απριλίου 1808. Κρεμασμένος 3 ημέρες ενταφιάσθηκε στο Ναό του Αγ. Νικολάου  (πλατεία ΙΚΑ). Εορτάζεται την Κυριακή  του Αντιπάσχα. Στην πόλη των Σερρών κτίσθηκε περικαλής Ναός, όπου φυλάσσεται το λείψανό του.
Αυτό το ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας Λιόκαλης και τα άλλα δύο Μοναστήρια των Αγίων Αναργύρων και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και 12 Απόστολων βρίσκονται στην Κοιλάδα.
Στην ίδια κοιλάδα στην άκρη του δρόμου είναι και το παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου (Προδρομούδι) μετόχι της Ιεράς Μονής  του Τιμίου Προδρόμου.
Αυτή είναι η κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων, κοιλάδα με ιστορία και θρησκεία. Ένας μικρός παράδεισος, δώρο του Θεού στην πόλη των Σερρών.
Κοιλάδα με το γάργαρο καθαρό ποταμάκι της και την φυσική ομορφιά και δροσιά της, από πλατύφυλλά, βαθύσκια πλατάνια, καταπράσινα πεύκα και πανύψηλα κυπαρίσσια, στη σκιά της ιστορικής Ακρόπολης των Σερρών, "Το κάστρο" στη  σκιά της προϊστορικής εποχής, της λίθινης εποχής, πριν 2.000 χρόνια, στη σκιά της αρχαίας πόλης Σίρις της Παιονίας, στη σκιά του Βυζαντίου, της Βυζαντινής αυτοκρατορίας του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου, στο σκοτάδι της μακραίωνης τουρκικής σκλαβιάς των 530 χρόνων, ως Κουλάς και "Ιτς Καλέ" και σήμερα στη σκιά της ελευθερίας, του ελεύθερου πευκόφυτου λόφου βράχου, της Ακρόπολης, ύψους 168 μ. όπου κυματίζει η γαλανόλευκη, ένδοξη με τον σταυρό Ελληνική σημαία.
Κοιλάδα ποτισμένη με δάκρυα πόνου των προσφύγων, που ήρθαν από τον Πόντο και τη Μ. Ασία εγκαταλείποντας τα πάντα, εκκλησίες, μοναστήρια, σπίτια, περιουσίες, παίρνοντας μαζί τους μόνο σταυρούς και εικόνες και εγκαταστάθηκαν στην πόλη και μερικές οικογένειες στην Κοιλάδα.
Κοιλάδα τόπος αναστεναγμών, ενσάρκωση της ελπίδας για τις αλησμόνητες χαμένες πατρίδες.
Κοιλάδα, τόπος διαφόρων εκδηλώσεων, εορτών, πανηγύρων, ιδιαίτερα της πρωτομαγιάς, με τραγούδια, γυμναστικές επιδείξεις σχολείων, τόπος εορταστικών εκδηλώσεων διαφόρων σωματείων, επαγγελμάτων (συντεχνίες, σινάφια, σνάφια), υφασματοπωλών, κομμωτών, κρεοπωλών, μαγείρων, ζαχαροπλαστών κλπ., κυρίως στις δύο ειδυλλιακές λίαν αγαπητές τοποθεσίες του Μπέη Μπαχτσέ και Κιόσκια, υπό τους ήχους διαφόρων οργάνων πνευστών ή εγχόρδων, βιολιά, μαντολίνα, κλαρίνα, γραμμόφωνα, λατέρνες, γκάϊντες κλπ.
Μεγάλη η κίνηση στον χωμάτινο τότε δρόμο της Κοιλάδας με παϊτόνια, άμαξες με στολισμένα άλογα και οδηγό τον αμαξά με το καμιτσίκι, άκαπνα μεταφορικά μέσα, αρνιά που ψήνονταν στη σούβλα, που κάποιο χέρι τη γύριζε συνεχώς, αδιάκοπα.
Περιέγραψα λεπτομερώς τις εκδηλώσεις των ραγάδων, σκλάβων, γιατί τότε που όλα "τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά" επί 530 χρόνια, οι εκδηλώσεις αυτές κράτησαν αδούλωτη την ελληνική ψυχή και την παρηγοριά και διατήρησαν την ελπίδα, για την ανάσταση, την ελευθερία του έθνους.
Η κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων και κυρίως ο "ΟΡΦΕΑΣ" κέντρο δράσης, κατά την τουρκοκρατία και ιδίως του Μακεδονικού Αγώνα, με τους Ίωνα Δραγούμη, Ανδρέα Κορομηλά, Λάζαρο Κιούση, Νάκη Κιούλα και άλλους, ήταν οι δύο εστίες, που θέρμαιναν τις καρδιές των υποδούλων Ελλήνων, για υψηλό αγωνιστικό φρόνημα κατά των επίβουλων εχθρών της Πατρίδας.
Αυτή είναι η Κοιλάδα των Αγ. Αναργύρων, κοιλάδα με ιστορία και θρησκεία. Ένας μικρός παράδεισος,"δώρο Θεού" στην πόλη των Σερρών, αρκούν, δείχνουν τι είναι η κοιλάδα για τις Σέρρες. Είναι το ωραιότερο και πιο αγαπητό μέρος της πόλης, απ’ όλους τους Σερραίους, μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες. Εδώ έρχονται όλοι να βρουν την ηρεμία, τη γαλήνη, να απολαύσουν τον καθαρό αέρα, τη δροσιά της, να χαρούν την ομορφιά της φύσης.
Προσωπικά, έτσι είδα την κοιλάδα των Αγίων Αναργύρων έτσι την έγραψα και έτσι τη βλέπω, ως παρελθόν και παρόν. Αναφέρθηκα απάντησα μόνο στην επιστολή – πρόταση του Γιώργου Ανδρέου και όχι σε έργα άλλων Δημάρχων, προ και μετά τον Δήμαρχο Ανδρέα Ανδρέου.
Δυστυχώς, το σπάνιο και υπέροχο αυτό τοπίο, που το χαρακτήριζε η φυσικότητα, η καθαρότητα, η γαλήνη, η ησυχία, η τάξη, η ομορφιά, απαράμιλλο και μοναδικό θείο δώρο, δεν έτυχε της δέουσας προσοχής, αλλά έχει πληγεί.
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο πνεύμα, η εκμετάλλευση, το κέρδος είδε και βρήκε τη χρυσή ευκαιρία, προς ίδιον όφελος και χωρίς καμία αντίδραση κυριάρχησε. Μετέτρεψε την περιοχή σε τόπο διασκεδάσεως. Διάφορα κέντρα, μπαρ με εκκωφαντική μουσική κάλυψαν το ήσυχο περιβάλλον της κοιλάδας. Αυτοκίνητα Ι.Χ., κατά μήκος του δρόμου της κοιλάδας, μόλυναν με καυσαέρια την ατμόσφαιρα και μηχανές παντός τύπου σε αγώνες ταχύτητας με εκνευριστικούς θορύβους.
Και αυτό ακόμη το Αναψυκτήριο, στο βωμό του κέρδους. Κτισμένο σε μια καταπράσινη έκταση, δίπλα στο ποταμάκι, όαση πραγματική. Εδώ, μετά τον περίπατο, τα κουρασμένα περήφανα γηρατειά κάθονταν να ξαποστάσουν, να δροσιστούν ονειροπολώντας τα περασμένα. Εδώ έρχονταν τα παιδιά των σχολείων σε εκδρομές και έπαιζαν χαρούμενα στον καταπράσινο τάπητα.
Θεία νέμεση; Μια ξαφνική, αιφνίδια νεροποντή, καταιγίδα, σάρωσε και εξαφάνισε κυριολεκτικά, καρέκλες, τραπέζια, τα πάντα. Το Δημ. Αναψυκτήριο επαναλειτουργεί, αλλά η όψη του περιβαλλοντολογικά λογικά είναι πολύ διαφορετική. Να σημειωθεί, ότι την μετατροπή του Αναψυκτηρίου σε μπαρ απεφάσισε το Δημ. Συμβούλιο, δυστυχώς, και με μακρά συζήτηση για την περίφραξή του με τοίχο, το ύψος του τοίχου κλπ.
Κατά της απόφασης αυτής, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση πολιτών στο χώρο του Δημ. Αναψυκτηρίου. Παράλειψη σοβαρή θεωρείται να μην διατηρηθούν και συντηρηθούν οι κατεστραμμένοι μύλοι και οι μυλόπετρες, καθώς και οι σωλήνες που διοχέτευαν το νερό να κινηθούν οι μυλόπετρες.
Δέον να σημειωθεί, ότι στην περιοχή του χειμάρρου της κοιλάδας των Αγ. Αναργύρων και μέχρι το 1947-1990 λειτουργούσαν επτά (7) υδρόμυλοι (νερόμυλοι), ακολούθως με την πρόοδο έγιναν πετρελαιοκίνητοι και τέλος ηλεκτροκίνητοι. Η κοιλάδα των Αγ. Αναργύρων την εποχή εκείνη ήταν η βιομηχανική περιοχή της πόλης των Σερρών και παρουσίαζε ιδιαίτερη κίνηση. Η διατήρηση και συντήρηση των μύλων με τις μυλόπετρες και τις σωλήνες θα θύμιζε το παρελθόν, την ιστορία μιας άλλης εποχής της κοιλάδας των Αγίων Αναργύρων.
Τέλος, στο βιβλίο μου, αλλά και σε άρθρα σε τοπικές εφημερίδες ανέφερα, ότι σε σχέση με την κοιλάδα δέον να κατασκευασθούν δύο έργα μεγάλης σημασίας για την πόλη των Σερρών, που θα την αναδείξουν και θα την καταστήσουν ως μία από τις σημαντικότερες και ωραιότερες πόλεις, όχι μόνον της Ελλάδας, την κατασκευή τελεφερίκ προς την Ακρόπολη της πόλης και υπόγειας σήραγγας κάτω από την Ακρόπολη. Αφετηρία και των δύο έργων ο ανοικτός χώρος δίπλα στον Ναό των Αγ. Θεοδώρων, κοντά στον λόφο της Ακρόπολης και ο τερματισμός στον ανοικτό και πάλι χώρο μπροστά – δίπλα στον ερειπωμένο μύλο, πίσω από το κέντρο και κάτω από την Ακρόπολη στην κοιλάδα των Αγ. Αναργύρων για την σήραγγα και δια το τελεφερίκ κάθοδος διά της Ακρόπολης
Η κατασκευή του τελεφερίκ και της σήραγγας μαζί με άλλους σπουδαίους τουριστικούς τόπους, Σπήλαιο Αλιστράτης, λόφος Καστά, Αμφίπολη, οχυρά Ρούπελ, Ιστίμπεη, Μονές Τιμίου Προδρόμου  Σερρών, Ακριτοχωρίου, Εικοσιφοίνισσας, λίμνη Κερκίνης, χωριά παραθερισμού Πορόΐα, Ελαιώνας κλπ. Ιαματικά λουτρά Σιδηροκάστρου, Νιγρίτας κλπ. Το παρόν άρθρο, πριν δημοσιευθεί εδόθη εις τους κ.κ. Γεώργιο Ανδρέου και Ανδρέα Ανδρέου δια να λάβουν γνώση αυτού και σημειώσουν τυχόν παρατηρήσεις.

1. Κοιλάδα: Ρήγμα γεωλογικής μεταβολής από κάποια αιτία, "σεισμός" κλπ. Δημιουργήθηκε τον τελευταίο τεταρτογενή αιώνα προ 1,8 εκατ. ετών με βαθμιαία διάβρωση εδαφικών στρωμάτων από ιζήματα αργιλικά, αμμώδη, ιλυώδη, λεπτόκοκα.